166
kelin
kalingu
kelin, egatlik
singil
singil
singil
opa, egachi
echa, acha, aka
singildek yaqin,
egachim
ekach
keksa xotin
achi (barsagʻan)
xola
koʻku, koʻkuy
jiyan
yigun, ati
chiqan (xolaning oʻgʻli)
boja, xotin
singlisining eri
namija (chigil)
qiz qarindoshning
eri
yezna
kuyov
kuzagu
kuyov va
kuyovlarning
qarindoshlari
qadin-qadnagʻun, qazin, qaznagʻun
beka
yutuz
xotin
qatun
uragʻut, kishi, evluk, ish (esh), qazuz
(juvon)
xotinning singlisi
baldiz
xotinning ogʻil
ukasi
yurj, yurch
xotinning yaqinlari,
aka-ukalari, ota-
onalari
tungur
tugʻishgan emas,
qondosh emas yani
oʻgay
oʻgay, baldir, qangsiq
oʻgay ota
oʻgay ata
oʻgay oʻgʻil
baldir ogʻul
167
oʻgay qiz
baldir qiz
oʻgay ota
qangsiq ata
oʻgay oʻgil
qangsiq oʻgʻul
otasi bir, onalari
boshqa bolalar,
otadosh
qangdash
asrandi bola
yuvgʻa
otaginam
ataqi
onaginam
anaqi
otajon
atach
ona qiz
anach
oʻgʻilcham
ulich
Eski turkiy tili davrida qavm-qarindoshlik atamalarining ishlatilishi
qadimgi turkiy tili davridan bir muncha farq qiladi. Mahmud Koshgʻariyning
“Devoni lugʻotit turk” asari lugʻat boʻlganligi uchun, qavm-qarindoshlik
atamalarining katta qismini (bir necha turkiy qabilalar misolida) qamrab olgan.
Yuqoridagi lugʻatdan koʻrininb turibdiki, birgina apa (aba) leksemasi
ham erkak (ota, bobo, ogʻa, aka), ham ayol jinsi (ona) uchun qoʻllanilgan. Yoki
bu davrda eng koʻp qoʻllanilgan achi ham, asosan, erkak qarindoshlar (ota,
amaki, aka, ogʻa, uka, qaynogʻa) hamda ayol qarindoshlar
(opa, egachi, keksa
xotin)ni nomlash uchun qoʻllanilgan (chol ma’nosini ifodalovchi
avichgʻa
soʻzining oʻzagi ham achi soʻzi bilan bogʻliq). Ota leksemasi qang, achi, ata, aba
(tubut), dada (oʻgʻuz), xata (xoʻtanliklar tilida) kabi bir qancha muqobiliga ega
boʻlgan.
Erning aka-ukasi bilan xotinning aka-ukasining nomlanishi farqlangan
yani erning kichik ukasiga ini, yoshi katta ukasi ichi, kichik qiz singlisiga singil,
katta qiz singlisiga aka deyiladi. Xotinning kichik qiz singlisiga baldiz, katta
singlisiga aka deyilgan. Bugungi kunda yoshi katta erkak jinsiga nisbatan
ishlatiladigan aka soʻzi yoshi katta ayol jinsiga nisbatan qoʻllanilib, bugungi
kunda shevalarimizda uchraydigan egachi soʻzining tarkibini ega aslida aka, -
168
ch erkalash-kichraytirish shakli,
-i egalik shakli boʻlib,
aka soʻziga kichraytirish
va erkalash shaklining qoʻshilishi natijasida k tovushi g ga oʻzgargan (buni Olim
Sh. Rahmatullayev ham qayd etib oʻtgan) [3]. Kelin va yanga leksemalarining
eski turkiy shakli boʻlmish egat, egatlik soʻzlarining asosi ham aka hisoblanadi.
Toshbitiglarda uchraydigan oʻg (ona) leksemasi Mahmud Koshgʻariy
lugʻatida boshqa ma’nolarni ifodalashi, bu soʻzning XI asrlarga kelib
iste’moldan chiqqanligini koʻrsatadi. Biroq lugʻatda oʻgay, oʻgsiz soʻzlari
tarkibida oʻg soʻzi saqlangan boʻlib, oʻgay (aslida tarkibidagi soʻz va
qoʻshimchaning ma’nosiga koʻra boshqa ona degani) Koshgʻariy davrida
oiladagi begona, qondosh boʻlmagan qarindosh-urugʻchilik munosabatlarini
ifodalash uchun qoʻllanilgan. Oʻgsiz esa onasiz, yetim ma’nolarini bildiradi va
shu soʻzlar muqobili sifatida bugungi kunda iste’molda. Bu davrda oʻgaylik
ma’nosini ifodalovchi qangsiq va baldir (paldir) soʻzlari ham borki, oʻgay
leksemasining oʻzagi ona tushunchasini ifodalovchi soʻz bilan bogʻliq boʻlsa,
qangsiq sozining oʻzagi qang yani qadimgi turkiy tilda ota ma’nosini ifodalovchi
soʻz hisoblanadi. Masalan, qangsiq ata (oʻgay ota), qangsiq oʻgʻul (oʻgay oʻgil)
kabi. Otadosh ma’nosini beruvchi qangdash soʻzi qangsiq bilan oʻzakdosh
hisoblanadi.
Shunday qilib, qarindosh – urugʻchilik nomlarining aksariat qismi
tilimizning juda qadimiy soʻzlar boʻlib, ularning oʻzgarishi asrlarni talab qiladi.
Oʻzbek tilida qavm-qarindoshlik atamalarining boy va qiziqarli tarixi mavjud
boʻlib, uni chuqur ilmiy tadqiq qilish zarur.
Do'stlaringiz bilan baham: