Tasdiqlayman” O’quv ishlari bo’yicha

Badiiy adabiyotda ijodkor ma’naviyatining akslanishi.
O‘zbekistonning mustaqilligi tufayli dunyodagi eng qadim madaniyat o‘choqlaridan biri bo‘lmish yurtimizda yaratilgan jamiki adabiy-estetik boyliklarga xolis nuqtai nazar bilan qarash va baho berish imkoniyati paydo bo‘ldi. Natijada adabiyotchilar so‘z san’atimiz tarixida e’tiborga loyiq neki asar bo‘lsa, barchasini chuqur o‘rganishdek mas’uliyatli yumushga kirishdilar. «Avesto»dek teran va murakkab diniy-ma’rifiy yodgorlik, xalq og‘zaki ijodining gultoji bo‘lmish «Alpomish» dostoni va boshqa o‘nlab epik asarlar atroflicha tadqiq etildi.
Tasavvuf ta’limotining badiiy ijodga ko‘rsatgan ta’siri xususida Najmiddin Komilov («Tasavvuf», 1-2-kitoblar), Ibrohim Haqqulov («Tasavvuf va she’riyat») va boshqa mutaxassislarning kitoblari chop etildi. Navoiyning 20 jildli «Mukammal asarlar to‘plami» nashr qilinishi barobarida, mutafakkir ijodini tamomila yangi mezonlar asosida o‘rganish boshlandi va o‘nlab risolalar yaratildi.
XX asr boshlarida yozilgan, ma’rifatparvarlik ruhi bilan sug‘orilgan badiiyat namunalari tadqiq etildi, nohaq qurbon bo‘lgan Abdulla Qodiriy, Cho‘lpon, Fitrat, Behbudiy, Avloniy, Hamza, Usmon Nosir hayoti va ijodiga doir yirik asarlar dunyoga keldi. San’at turi sifatida adabiyotning o‘ziga xosligi uning so‘z vositasida obraz yaratishida ko‘zga tashlanadi. Shuning uchun ham adabiyotda mazmun bilan shakl birligi va mutanosibligi bosh masalalardan biri hisoblanadi. Mazmunsiz shakl bo‘lmaganidek, shaklsiz mazmun ham bo‘lmaydi. Har qanday shakl mazmunlashganidek, har qanday mazmun shakllashgandagina to‘la voqe bo‘ladi. Mazmun – badiiy asarning hamma qismlarini belgilovchi, uyushtiruvchi asos. Badiiy adabiyotda mazmun – jonli hayot, uning xilma-xil qirralari, murakkabligi, boyligi va go‘zalligidir. Har qanday
g‘oya badiiy asarning mazmunini tashkil eta olmaydi, u faqat badiiy xususiyatga egaligi, inson, jamiyat uchun ahamiyatliligi bilan barchani qiziqtira olgan g‘oyalargina badiiy asar mazmunini tashkil etadi.