Tadqiqotning

-ajuvoz-ajuvoz, ba-bu, badar-badar, badir-badir, bam-bum – lug’atlarda

yo’q.
-alang-alang, bilt-bilt – lug’atlarda yo’q. Alanglamoq, biltanglamoq
fe’llari shu negizdan yasalgan.
bong – lug’atlarda yo’q. Lekin ushbu so’zning O’TILdagi izohiga uning ovozga taqlid ma’nosi kiritilmagan. Birinchi nashrda uning ma’nosi quyidagicha izohlangan: f. – baland ovoz, qattiq tovush; ikkinchi nashrida esa f. – qattiq qichqiriq, faryod, shovqin tarzida.
R.Qo’ng’urov bu so’zning taqlidiy so’z ekanligini to’g’ri belgilagan: «Bong. Bu ham qo’ng’iroq bo’lsa kerak: radioning yomon ishlashi haqida respublika matbuoti ham bong urdi («Qizil O’zbekiston»). Turkiy tillarning hammasida ham qo’ng’iroq so’zining o’zagi asosan tovushga taqlid bilan bog’langan bo’lib, ular substantivlashib ot kategoriyasiga o’tgan. Masalan, qirg’iz tilida u shыng, turkman tilida jang, oltoy tilida ham qongro va b.» (RQ, 113-bet). Ushbu izohga quyidagicha qo’shimcha qilish mumkin: «Bu ham qo’ng’iroq bo’lsa kerak»ning o’rniga « Bu qo’ng’iroqning ovozi bo’lsa kerak», degan ma’qul. Taqlidiy so’z keyinchalik substantivatsiyalashgan – qo’ng’iroqning ovozi ma’nosini anglatish jarayonida uning semantikasida ikkinchi ma’no hosil bo’lgan. Shuning uchun
uning etimologiyasini forscha, deb izohlashdan ko’ra, taqlidiy so’z negizida paydo bo’lganligini aytish maqsadga muvofiq bo’lishi mumkin edi.