Т о ш к е н т «маънавият» 2012

(Созчи циз)
Сочма
Тингла ҳаёт!
Тингла, қирғоқсиз денгиздай чексиз коинот...
I
Соз куйлайди...
Талвасаларга тўлиб куйлайди соз; тошиб куйлайди соз... 
сўнгсиз бир достой бошлагану тугатолмайди, сирли бир 
тарихнинг саҳифасини очгану тамом этолмайди...
Титраб-титраб йиғлагандай, талвасаларга тўлган яра- 
ли бир юракнинг талпинишларидан сўйлагандай...
Оҳ, шу чоғда унинг қорамтир юзига боқсангиз, ҳасрат 
чизиқларини кўрар эдингиз. Ж ингалак қора сочлар очиқ 
юзини ва елкасини босгану ғам чизиқларини беркитмоқ- 
чи бўлади.
Ш у пайт унинг кўзларидаги маънони ўқимаслик мум- 
кинми?..
Тингла, қирғоқсиз денгиздай, коинот... тингла, ҳаёт! 
Ранжиган юракнинг мунгини, ўтган умрнинг ён и қ досто- 
нини тингланг! Куйлаяпти у, бахт кутган ҳаётни эслаб 
сўйлаяпти. Бахт келтиришда, боғлар яратишда йўқолган 
мингларни ўйлаяпти. Қонларда қолиб кетган йигитларни 
соғинади, чоғи... балки унинг суйгани бор эди, шулар 
орасида.
II
Тўхта, ҳей.
Бир д ақи қа тўхтаб, тингла унинг бахт қўш иғини... 
Тўхта, шўх бир достон боғлади созчи қиз...
Тўхта, ҳей!
27

---

Тўхга, қуёш!
Эшит, сўш ра тонг чоғидаги ш еъриятингга қўшиб со- 
чарсан унинг қўшиғини...
Тўхта ел, тонг даракчиси, тўхта!!.
Эшит, элларга тарқатиб юрарсан сўнгра унинг бу қўши- 
ғини...
Тўхта, ҳаёт!
Тингла... кўзлардаги сўнгсиз мунглар қанотсиз учқун- 
дай... Ю раклардаги тугунни сўнгги куй ечгандай... у, шу 
дақиқада, шу онда суюнчларда қулоч отяпти, соз ингра- 
масдан, ўйноқи куй сочяпти...
Чал, қиз!..
Чал! Олдинги товушлар мунг берган эди, сўнггиси давра 
айланага фараҳ сочди... Чал, юракларда кураш завқи уйғо- 
тиб!.. Чал, томирларда қон ўйнатиб!
Чал, бахт элларининг созчи эркаси!
Чал, бўлажак енгишлар ва суюнчларнинт даракчиси- 
дай!..
Чал, шўх куйларингни!..
Тингла, ҳаёт! Тингла, ҳей, қирғоқсиз коинот!..
28

---