Т о ш к е н т «маънавият» 2012

Самарқанд
152

---

СУВ ВА СУЛУВ
Етилган жувон каби 
Ҳансирар бўла тупроқ.
Ч ан қоқ ва чатноқ лаби:
Сув! - дейди, - сув бер кўпроқ! 
Пахтазор эксиз-чексиз, 
Ж аннатдай барқ урарди, 
Эгатларда битта қиз 
Сув суғориб юрарди.
Сўлқилдоқ, дўндиққина,
Яланг оёқ, қорамтир.
Кўз чақмоқ, пучуққина,
Ҳар одими гўё сир:
Ташналаб ғўза шув-шув 
Барг силкиб, пичирлашар, 
Бир-бирига иноқ-ку,
Имлашар ва сирлашар:
Сув — сулувдан сулувроқ,
Сулув — сувдан сулувроқ...
Завқ тош ар юрагида 
Сувнинг ж илдираш идан,
Ҳар туп ғўза тагида 
Ўйнаб пилдирашидан:
Пайқайди: бу — саратон.
Ҳар қатра сув - бир чаноқ. 
Ж илмайиб қиз ногаҳон,
Қизарар гулдай ёноқ.
Янграйди олислардан 
Дўриллаган бир овоз;
Дилда жўшқин ҳислардан 
Хабардордек сахий ёз,
Таниш овоз, бўйдоқ роз,
153

---

Бу — иш қининг алласи.
Иш қим, — дер, — сабр эт бир оз, 
Ғанимат сув палласи!..
Сув — сулувдан сулувроқ,
Сулув — сувдан сулувроқ...
Самарқанд

---

К Ў Н ГЛ И М
Селдан кейин ҳар гал ўша камалак,
Селдан кейин ҳар гал ярқирар фалак,
Седцан кейин ҳар гал тушади тоғдан 
Сочлари жингалак, ўша шўх малак...
Тоғдан тушмай қолса, ёнаман ғашда,
Ж ийдаш кўнглимдадир,
кўнглим Ж ийдашда...
Кўллар инжусидай жилвакор кўл бу,
Олам кўзгусидай беғубор кўл бу.
Соҳилда кутаман бесабр ҳар оқшом,
Соҳиллари сирли, сеҳри бор кўл бу.
Нетайки илинжим шу паривашда...
Ж ийдаш кўнглимдадир,
кўнглим Жийдашда...
Кўзимдан кетмас ҳеч нозик адоси,
Суҳбати, ўлани, савти-садоси,
Кўлдай тиниқлиги, селдай шўхлиги,
Гулдай нафислиги... бўлдим гадоси!
Ўзи ҳам заб чечан, дилдор, дилкаш-да... 
Ж ийдаш кўнглимдадир,
кўнглим Ж ийдашда...
Бунда табиат ҳам қиз янглиғ тоза,
И ш қим бўлмасайди ахир овоза.
Бахтимга тор гўё шу чексиз қирғоқ,
Ёҳу, гўзалликка борми андоза?
М ени боғлаб олмиш ёлғиз қарашда...
Ж ийдаш кўнглимдадир,
кўнглим Ж ийдашда...