T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
emas,  yo  amallarida  ixlossizlik  borligini  anglab  yetadi.  Seni  uyingdan 
chiqargan, eringdan ajratgan, bolalaringdan yuz 
o‘girtirgan sabab shu. Аks 
holda, ona 
o‘z jigargo‘shasidan voz kechadimi? 
Shafiqa naqadar  zikrga, ibodatga chul
g‘ansa, shu qadar nadomatga, 
afsusga  ch
o‘kdi.  O‘tmish  xatolari  qarshisidan  chiqaverdi.  Eri  Fotih  Karim, 
ikki farzandi, otasi, onasi, aka 
–ukalari ko‘z o‘ngidan ketmay qoldi. Chunki 
Shafiqa 
o‘zini  ularga  nohaqlik  qilgan  odamdek  his  etdi.  Ulardan  afv  tilab, 
ko
‘ngillaridagi  norizolik  tugunlarini  yechib  yubormagunicha  zinhor  xotirjam 
b
o‘la olmasligiga iqror edi u. 
 
– Men Malayziyaga qaytishim kerak, – dedi bir kuni Roziya xonimga. 
–  Istixoralar  qildim,  Robbim  qalbimga  erimning  huzuriga  qaytish  niyatini 
soldi. 
Roziya xonim tabassum qildi: 
 
– Аlhamdulillah, – dedi mamnun. – Seni o‘zim olib boraman. 
...Kuala  Lumpurga  borgunlaricha,  undan  keyin  ham  Shafiqa  bir  o
g‘iz 
gapirmadi.  U  ajib  bir  q
o‘rquv,  shuningdek,  to‘g‘ri  ish  qilayotganiga  aniq 
ishonch ichida edi. 
Shafiqa  boshidan  oyo
g‘iga  qadar  qora  chodraga  o‘raldi,  erining 
hovlisiga  kelib,  mashinadan  tushganlarida  Roziya  xonimning  ortidan 
ergashdi. Eshikni uy xizmatchisi ochdi: 
 
– Аssalomu alaykum, keling, xonim, marhabo, – dedi u ochiq yuz ila. 
 
–  Va  alaykum  assalom  va  rohmatulloh,  –  alik  oldi  xonim.  –  Xatib 
Fotih Karim janoblari uydami? 
 
– Uyda, ilm ila mashg‘ul, – dedi xizmatchi. 
 
– Аgar ijozat bersalar, suhbatlariga kirishni istaymiz, biz Istanbuldan 
keldik, ismim Roziya Muhsin, bu esa mening singlim, 
– deb o‘zini tanishtirdi 
xonim. 
 
–  Marhabo,  bu  yerda  biroz  hordiq  oling,  men  janobimizga  xabar 
beraman, 
– deb xizmatchi ularni ichkariga taklif etdi. 

---