T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
 ... Fotih quloqlariga inonmay qoldi. 
–  Xonim,  sihhatingiz  joyidami?  Ko‘zingizga  nimadir  ko‘rinyaptimi?  – 
dedi qay
g‘urib. 
–  Yo‘q!  –  Shafiqa  sapchib  turib  ketdi.  –  Men  soppa  –sog‘man!  Jin 
tekkani  y
o‘q.  Keling,  meni  siz  tinglang,  Fotih.  Ongli,  madaniyatli  inson 
o‘laroq qalbimni tushuning. 
Fotih  qarshisida  umr  y
o‘ldoshim  deb  faxr  etib  yurgani  qo‘qqisdan 
begonaga  evrilganini  sezdi.  Iliq  qalbi  muzlayotganini  idrok  qildi.  Mutaassir 
b
o‘lishni bas qilib, sokin ovozda dedi: 
– So‘ylang, Shafiqa xonim, sizning dardi olamingizni biz ham bilaylik. 
Zimistonda qolib ketgan k
o‘rinasiz!  
Erining  tovushidagi  vajohatdan  Shafiqa  q
o‘rkib  ketdi.  Uni  tinglashga 
shay  b
o‘lib  o‘tirgan  Fotih  Karim  kutilmagan  Shafiqaning  nazarida  ulkan 
haybat  kasb  etdi.  Shu  choqqacha  tilidan  shirin  s
o‘z,  yuzidan  tabassum 
arimagan  musulmonning  ichidagi 
g‘azabmi,  qahrmi,  xullas,  shunga 
o‘xshash  bir  quvvat  ajdaho  kabi  qo‘zg‘algan  edi.  Bu  ajdahoning  dami 
Shafiqani  hayiqishga  majbur  etdi.  Biroq  s
o‘z  aytilgan  edi,  ayol  bu  ajdaho 
qarshisida tik turib, yonishga mahkum b
o‘ldi. Аslida, u o‘zini o‘zi bu baloga 
duchor etdi. 
–  Men  bu  orzu  bilan  bolaligimdan  buyon  yashab  kelyapman.  Fotih, 
o‘zimni  zanjir  ichida  qurbon  etolmayman.  Bizning  islomiy  deb 
maqtanadigan turmushimiz zanjirdan iborat, xolos. 
Fotih 
o‘z  xotinini  ilk  marta  ko‘rayotgandek  qotib  qoldi.  Eridagi  bu 
o‘zgarishdan kuch olib, Shafiqa to‘xtamasdan bidirlay boshladi: 
–  Sizlarning  islomingiz  inson  qalbini  parchalaydi.  Inson  qalbini 
o‘ldiradi. Erk va hurriyatni bo‘g‘adi.  
Fotih chiday olmadi: 
– Sen musulmonmisan? – deb yubordi. 

---