T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
 
–  Ha,  yangisi.  Yangi  kelinchakdek  nozi  bor,  –  boya  xiringlagan 
mirshab. 
Аbdulloh bu gapni eshitib bir siltandi.  
 
–  Bunga  hamma  kameralarni  bir-bir  ko‘rsatsang,  Devog‘a,  –  iltimos 
qildi  mirshablardan  boshqasi. 
–  Kelajak  maskani  bilan  yaqindan  tanishib 
olsin! 
Devo
g‘a: 
 
– Yaxshi, – dedi-da, Аbdullohning orqa yoqasidan dast ko‘tarib yerga 
q
o‘ydi.  Аbdulloh  bo‘g‘ilib,  yo‘taldi.  Dev  uni  sudrab  birinchi  temir  eshik 
r
o‘parasiga keltirdi. Eshikning tambasini surib, ochdi.  
 
– Ichkariga qara, mahbus, – dedi qo‘lchiroq bilan yoritib. 
Ichkarida  ikka  yalan
g‘och  mahbus  ikki  tomonga  qo‘lidan  osib 
q
o‘yilgan.  Ularning  oyoqda  turishga  quvvati  qolmagan,  bilaklarini  temir 
halqa  tishlab  turibdi.  Qorin  ichiga  tortilib,  teri  qolgan,  xolos.  Qovur
g‘alari 
sanalib  yotibdi.  Soch  va  soqol  patak  b
o‘lib  o‘sgan,  bitlagan.  Yelka,  son, 
boldirlaridagi yaralari yiringlagan, pashsha vijillaydi, mayda qurtlar bosgan. 
Kameraning  devorlari,  poli  qasmoq.  Har  yer-har  yerda  odam  najosati. 
Kameraga bir parcha ham yoru
g‘lik kiradigan darcha ko‘rinmaydi. 
Аbdullohning dimog‘i achishdi, ko‘zidan duvillab yosh otildi.  
 
Birinchi kitob tugadi.