T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
chegaraga yetib oldik. Chegaraning narigi tomoni Qir
g‘iz yurti. Yuklarimizni 
yengil  tekshirishdi.  Otam  chegara  noziriga  k
o‘p  pul  berdi.  Yurtdan 
qochayotgan  bir  biz  emasdik.  U  paytlarda  chegaralarga  hozirgidek  qattiq 
qaralmasdi. Y
o‘lini topsang, xorijga o‘tish oson edi. Shu tariqa, eson –omon 
Qir
g‘izga  o‘tdik. Bizni otamning qirg‘iz  do‘sti Baxtmurod kutib  turgan ekan. 
Otam u bilan quchoqlashib, k
o‘rishdi.  
–  Qudayg‘a  shukur,  o‘tip  alding‘iz,  usta,  sizin  ko‘ren  kung‘a  xam 
jetdiq, Quday
g‘a ming shukur, – dedi u quvonib. 
Ular 
o‘zaro suhbatga kirishdilar,  otam  aravada, Baxtmurod u kishiga 
baqamti  xachirida  yurib,  gaplashgan k
o‘yi ketaverdik. Bu joylar tog‘li ekan. 
Tepaliklar,  daraxtlar  k
o‘p.  Qishloqlar  qirlar,  xarsang  toshlar  ichiga  sochilib 
ketgandek.  Qir
g‘izlarning ko‘zi  qisiq,  xitoylarga  ham  o‘xshab ketardi. Lekin 
kulib  turishi,  ba
g‘ir  ochishi  xitoydan  farqli  edi,  albatta.  Xitoy  mening  bola 
tasavvurimda  vahshiy  maxluq  edi.  Otam  xitoy  bosqinchilari,  deb  gapirardi. 
Ovozida  bir  nafratni  payqardim.  G
o‘dak  ongimga  ana  shu  nafrat  chuqur 
singgan  edi.  Otam  yomon  k
o‘rayotgan  bu  odamlarning  hammasi  yomon, 
deb  ishonganman.  X
o‘tanda,  uyimizga  otamning  do‘stlari  yig‘ilganlarida 
Xitoyning  zulmi,  haqsizligi  haqida, 
o‘z  uyg‘urlarimiz  ularga  xizmat 
qilayotganlarini  gapirishardi.  Men  esa  mehmonxonamizda  bu  suhbatlarni 
eshitib, oxiri uxlab qolardim. 
O‘sha paytda bu gaplardan aytarli jiddiy maʼno 
anglamasam -da, s
o‘zlar xotiramga mixlanib qolavergan. 
Аqlimni  tanib,  yaxshi  –yomonni  farqiga  borayotganimda  bu  so‘zlarini 
xotiram  omboridan  birma 
–bir  olib,  maʼnosini  chaqdim,  o‘rgandim.  Ko‘p 
narsalarni  tushundim.  Biz  yurib  ketayotgan  Qir
g‘iz  yurtining  To‘qmoq, 
degan  shahri  ekan.  Bu  joyning  odamlari  ham 
o‘zimizning  yurtdoshlarga 
juda 
–juda  o‘xshar  edi.  Men  kichikroqligim  uchunmi,  hech  kimdan 
begonasiramadim. 
Аkam esa hammaga yotsirab qaraydi. Cho‘chiydi. Otam 
kuladi.  «Nega  cho‘chiyapsan,  Solih!»  deydi  beozorgina.  Qirg‘izga  yetib 
kelguncha y
o‘lda ko‘rganlarim hamon xotiramda. O‘rilgan bug‘doyzorlardan, 

---