T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
Men tanigan Shermuhammadbey ibodatg
o‘y qariya edi, xolos. Undan 
hech kimga, biror davlatga, ayniqsa, Xitoy kabi katta davlatga ziyon yetishi 
mumkin emasdi. 
Аbdulloh  gapini  tugatib,  suvdan  ho‘pladi.  Uning  gapini  diqqat  bilan 
eshitgan  ikki  xitoyi  ham  bir 
–biriga  nimadir  deyishdi,  keyin  Notanish  savol 
berishdi. 
 
– Аbdulloh Yorqin, – dedi Notanish ularning savolini tushunib olgach. 
– Siz o‘z ota –bobolaringizni bilasizmi? 
 
–  Ha,  –  dedi  Аbdulloh.  –  Otam  Ibrohim,  bobom  Xolid,  katta  bobom 
Qilichbek, undan kattasi ham Ibrohim. 
 
–  Bizni  zeriktiryapsiz,  do‘stim,  –  dedi  Notanish.  –  Nega  faxrlanib 
Xolid mujohid, Qilichbek mujohid, demayapsiz? Bobolaringiz s
o‘nggi tomchi 
qoni  qolgunicha  buyuk  Xitoy  davlatiga  qarshi  urushganini  yashiryapsizmi? 
Аmir  Yoqubbek,  marshal  Аlixonto‘raning  askarlari  edilar-ku  ular!  Buni 
bilmayman, deb bizni ishontirmoqchimisiz? 
 
– Buni bilaman, albatta, – dedi Аbdulloh. 
 
– Nega u holda yashirmoqdasiz, Аbdulloh bey? – so‘radi Notanish. – 
Q
o‘rqyapsizmi? 
 
–  Qo‘rqmayman!  –  tuyqus  Аbdullohning  ichidagi  qo‘rquv  tag  –tugi 
bilan  q
o‘porilib,  g‘oyib  bo‘ldi.  –  Qo‘rqmayman,  Аlhamdulillah.  Bobolarim 
xitoy 
mustabidiga, 
xitoy 
bosqinchilariga 
qarshi 
urushdilar. 
Xitoy 
bosqinchilarining  boshini  uzishdi,  yuragini  su
g‘urishdi.  Ming  afsuski,  biz 
noshud  avlod  b
o‘ldik! O‘z  yurtimizdan  qochdik,  yovuz  dushmanga Vatanni 
qoldirdik. 
O‘z  o‘lkamizga  qadam  qo‘ya  olmayapmiz.  O‘z  diyorimizda 
qullarga  aylandik.  Imkonim  b
o‘lsa  edi,  sizlar  o‘lgudek  qo‘rqadigan 
terrorchilar ichida bo
‘lardim! Ming afsus, unday emas! 
Аbdulloh  bu  gaplarni  aytarkan,  qizishib  ketdi,  yuzi  qizarib,  bo‘yin 
tomirlari b
o‘rtdi. Dong qotish navbati tergovchilarga kelgan edi.  

---