T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
Moyimxon Sotim ikki kaftini uch 
–to‘rt urib qarsak chaldi: 
 
–  Ofarin!  Tasanno!  Eʼtiqodingizga  qoyil  qoldik!  Xuddi  kechagidek 
diningiz himoyasidasiz! Sizdan sobit musulmon chiqadi, shekilli. 
Аbdulloh hech so‘z demadi, faqat bor kuchini ko‘ziga yig‘ib, o‘qraydi. 
 
–  Xoy,  bunchalik  g‘azablanmang!  –  uni  ko‘rib  xiringladi  Notanish.  – 
Moyimxonni k
o‘zingiz bilan qatl qilib yubormang, iltimos. U bizga kerak. Ha, 
darvoqe,  jahannamga  ishonavering.  Bizning  ikkinchi  y
o‘limiz  o‘sha 
ishonchingizni  mahkamlab,  mustahkamlaydi.  Bilasizmi,  bu  qanday  r
o‘y 
beradi? 
Аbdulloh  nigohini  bir  nuqtadan  uzmadi,  indamadi.  Notanish  ovozini 
tahdidomuz k
o‘tarib, dedi – 
 
– Bilasizmi, deyapman! 
 
– Bilmayman, – dedi Аbdulloh. 
 
–  Unda  eshiting,  –  deb  tirjaydi  Notanish.  –  Sizga  shunday  qiynoq 
taqdim  etamizki,  haqiqatan,  u  dunyoda  jahannam  bor  ekan,  azobi  juda 
kuchli b
o‘lar ekan, deb iymoningiz ziyoda bo‘ladi! 
Notanish sovuq iljayib, stol ustiga duradgorlar asboblarini saqlaydigan 
quti  kabi  bir  qutini  q
o‘yib,  ochdi.  Unda  bir  necha  xil  bigiz,  pichoqlar, 
qaychilar, omburlar, har xil mix, bir 
o‘rama arqon, sim bor edi. 
 
–  Menimcha,  hammasi  tushunarli,  –  dedi  Notanish.  So‘ng  stol 
qarshisidagi kursiga ishora qildi.  
 
– O‘tiring. 
Аbdulloh kursiga o‘tirdi. Moyimxon finjonga suv quyib, uzatdi: 
 
– Iching, tashnadirsiz. 
Аbdullohga  suv  juda  orombaxsh  tuyuldi,  miriqib  sipqordi  va: 
«Аlhamdulillah»,  –  dedi.  Moyimxon  bo‘shagan  finjonni  yana  to‘ldirdi. 
Аbdulloh buni ham oxirigacha ichdi. Uchinchi finjonga kelganda chanqog‘i 
qondi,  fikri  ravshanlashdi.  Tergovchilar  undan  k
o‘z  uzishmas,  har  bir 
harakati, yuz ifodalarini ham kuzatayotgan edilar. 

---