T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
– Xolid Yorqin! – Shermuhammadbekning ovozi titrab ketdi. Ibrohim 
q
o‘l uzatgan edi uning qo‘lini mahkam ushlab oldi. – Ey Ibrohim, sen 
Qilichbek Mujohidning nevarasimisan? Xolid Mujohidning 
o‘g‘limisan? 
– Xuddi shunday, beyim, – dedi Ibrohim. 
– Subhanalloh! Xush kelding, o‘g‘lim, safolar keltirding! O‘tir, bu yerga 
o‘tir! – Mujohid yonidan Ibrohimga joy ko‘rsatdi. 
Ehson afandi Shermuhammadbekning g
o‘dak singari shodlanib 
ketganidan qalbida bir mamnuniyat uy
g‘onganini sezdi. 
– Ehson afandim, siz -da, bu yerga o‘tiring! – to‘rga taklif qildi 
Shermuhammadbek. 
– Аlloh Sizdan rozi bo‘lsin, afandim! G‘arib 
k
o‘nglimizga farah keltirdingiz, Ehson hakim hazratlari! 
Ibrohim keksa jangchini uning kelishi bu qadar quvontirganidan xijolat 
tortdi, 
o‘zini noqulay sezdi. Mujohid unga yana qaradi: 
– Ko‘zlarim ko‘rmasa -da, sendan ota yurtim nafasini tuymoqdaman, 
Ibrohim, 
– dedi u. –Sening bobong Qilichbek katta xizmatlar etdi. Yetmish 
yoshida shijoati vujudiga si
g‘mas edi. Uning ilmi, tajribasi bizning miltiq 
tutmagan jangchilarni tarbiyalashda asqotdi. Robbim uni jannati ila 
mukofotlagan b
o‘lsin! Аmiyn! 
– Аmiyn, – dedi Ehson afandi. 
– Аmiyn, – dedi Ibrohim ham sidqidildan. 
– So‘yla, Ibrohim, ota yurtimda ne gaplar? Ko‘p xabarlar eshitaman. 
K
o‘zlarim ko‘rsa edi, bu oyoqlar yursa edi, Аllohim shohid, o‘ris kofirni 
Vatanimdan quvib chiqarmoq uchun q
o‘limdan kelganini qilardim! – dedi 
Shermuhammadbek chuqur qay
g‘uda. 
– Ota yurtimizning ahvolini qanday bayon qilay, beyim? – dedi 
Ibrohim iztirob ila. 
– Qadim Buxoro, Samarqand, Xo‘qand, Xiva dinsizlar 
q
o‘lida qoldi. Gitlerga qarshi urushda yuz minglab yigitlar o‘ris tomondan 
jangga 
chiqib, 
halok 
b
o‘ldilar. 
Hozir 
davlatni 
kommunistlar 
boshqarmoqdalar. Oddiy xalq daladan chiqmaydi. Sovetning ch
o‘ntagi 

---