T me/akrommalik

T.me/akrommalik 
 
www.facebook.com/akrom.malik2020 
 
– Ha, yangisi. Yangi kelinchakdek nozi bor, – boya xiringlagan 
mirshab. 
Аbdulloh bu gapni eshitib bir siltandi.
– Bunga hamma kameralarni bir-bir ko‘rsatsang, Devog‘a, – iltimos 
qildi mirshablardan boshqasi. 
– Kelajak maskani bilan yaqindan tanishib 
olsin! 
Devo
g‘a: 
– Yaxshi, – dedi-da, Аbdullohning orqa yoqasidan dast ko‘tarib yerga 
q
o‘ydi. Аbdulloh bo‘g‘ilib, yo‘taldi. Dev uni sudrab birinchi temir eshik 
r
o‘parasiga keltirdi. Eshikning tambasini surib, ochdi.
– Ichkariga qara, mahbus, – dedi qo‘lchiroq bilan yoritib. 
Ichkarida ikka yalan
g‘och mahbus ikki tomonga qo‘lidan osib 
q
o‘yilgan. Ularning oyoqda turishga quvvati qolmagan, bilaklarini temir 
halqa tishlab turibdi. Qorin ichiga tortilib, teri qolgan, xolos. Qovur
g‘alari 
sanalib yotibdi. Soch va soqol patak b
o‘lib o‘sgan, bitlagan. Yelka, son, 
boldirlaridagi yaralari yiringlagan, pashsha vijillaydi, mayda qurtlar bosgan. 
Kameraning devorlari, poli qasmoq. Har yer-har yerda odam najosati. 
Kameraga bir parcha ham yoru
g‘lik kiradigan darcha ko‘rinmaydi. 
Аbdullohning dimog‘i achishdi, ko‘zidan duvillab yosh otildi.
Birinchi kitob tugadi.