T. C. Bartin üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ TÜrk diLİ ve edebiyati anabiLİm dali yeni TÜrk edebiyati biLİm dali 2000-2010 arasi küÇÜrek öYKÜde postmodern izler yüksek lisans tezi hazirlayan tezcan kurt danişMan prof

3.5.2.4.5. Necati Tosuner/ Yakamoz Avına Çıkmak 
Necati Tosuner’in Yakamoz Avına Çıkmak adlı eserinde ironi tespit 
edilememiştir. 
3.5.2.4.6. Refik Algan/ Umursamaz Uykucu 
Kuyu
(s. 11) başlıklı anlatıda, anlatı kişisi “Bir kuyunun yanından geçerken 
içinden gelen seslere dikkat kesilir ve kuyuya iner; ancak, kuyunun dibindeki insanlar, 
aslında yukarı çıkmak istemektedirler. Adımın aşağıya inmesine anlam veremeyen 
kuyudaki insanlar
 “Sen böyle aşağıya inince, biz nasıl yukarı çıkacağız şimdi?” 
derler. 
Adam da cevaben 
“Daha önce ben nasıl çıktıysam, öyle. (…) Birçoğunuz ile zaten daha 
önceden, bu kuyunun dibinden tanışmıyor muyuz?”
der. Diyaloglarda görüldüğü gibi 
toplumu oluşturan insanların algı seviyeleri, becerileri aynı değildir. Toplumdaki bazı 
insanlar tekdüze bir hayat sürebilirler; girişimci olamayabilirler. Fakat burada bu 
kuyudan daha önce de çıkmasını bilen insan, biz zaten çoğunuzla bu kuyunun dibinden 
tanışıyoruz, demektedir. Yani ben de sizin içinizden biri olarak buradan çıkmayı 

---

148 
başardıysam, biz hep beraber çıkabiliriz, demektedir. Bir anlamda, kalabalıkların yani 
toplumun çoğunluğunda var olan bu statik düşünceye ve bu düşünceyle somutlaşan 
yaşam tarzlarına ironik bir eleştiri yapılmıştır. 
Sisyphos’un Kanalları
(s. 12) başlıklı anlatıdaki anlatı kişilerinden olan Sisyphos, 
Yunan mitolojisine göre yer altı dünyasında ün yapmış ve daha sonra büyük bir kayayı 
bir tepenin en yüksek noktasına kadar çıkarmaya mahkûm edilmiş biridir 
(http://tr.wikipedia.org). Bu anlatıda Sisyphos ve diğerlerinin her gün aynı kayayı, aynı 
yere çıkarmaya çalışmaları ve kayaların zirveye ulaşamadan aşağıya doğru 
yuvarlanmaları döngüsü 
“Gördüğüm bu manzara hiç değişmiyordu ve sonunda, 
‘Sanırım yine bir karabasanın içine düştüm.’” 
şeklinde ironileştirilirken aslında 
günümüz insanının hayatın günlük ve sıradan işlerini her gün aynı şekilde yapması 
alaya alınmaktadır.
Geceleyin
(s. 13) başlıklı anlatı genel olarak bir erkek ve bir kadının cinsel 
hayatını ortaya koymaktadır. Burada günümüzdeki insanların cinsel hayatının tek düze 
olduğu 
“Geceleyin yanında bir sıcaklık istersin ya, işte öyle. Sarılacağın birisi.”
ifadeleriyle kendini gösterirken, anlatıdaki ironi 
“(…) bir zamanlar ve sonraları olduğu 
gibi. Ufak bir oyunculuk, masum bir kendini aldatış; alışkanlık, belki can sıkıntısı.”
cümleleriyle doruğa çıkar. Zira cinsellik, insanlar arasında farklı düzeylerde yaşanan ve 
algılanan insani bir ihtiyaçtır; ancak, anlatıdaki kişiler, cinselliği oldukça farklı 
algıladıklarından, yazar, cinselliğin normal bir şey olduğunu, aslında burada insanların 
kendilerini kandırdığını ima ederek ironiyi gerçekleştirmektedir. 
Bir Aşk Öyküsü
(s. 14) başlıklı anlatıda, yaşlı bir adam evindeki kütüphanesinin en 
üsttekini almaya çalışırken kitap, kafasına düşerek adamın ölümüne sebep olur. 
Otopsiye gelen 
“Doktor, ölüm nedeni olarak beyin kanamasının Latincesini rapora 
yaz
(ar)
, yanına da bir soru işareti koy
(ar)
”. 
Durumu öğrenen yaşlı adamın yeni evli 
kızıyla damadı, bulundukları çok uzak bir ülkedeki tatilden, cenaze törenine gelemezler. 
Öyleki, cenaze töreninde sadece onlar yoktur. Herkesin cenaze törenine yetişmesi ve 
vefat eden insanın oğlunun ve gelininin cenaze töreninde olmaması, 
yetişememesi
, yani 
son göreve gelememeleri
ve 
tatilde olmaları
, yazar tarafından eleştirilen noktalardır. Bir 
diğer ifadeyle yazar, tatil ve ölüm kelimeleri üzerinden yola çıkarak anlatısında ironi 
yapmıştır.