T. C. Bartin üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ TÜrk diLİ ve edebiyati anabiLİm dali yeni TÜrk edebiyati biLİm dali 2000-2010 arasi küÇÜrek öYKÜde postmodern izler yüksek lisans tezi hazirlayan tezcan kurt danişMan prof

3.1.1. Sadık Yalsızuçanlar/ Kuş Uykusu 
 
Kuş Uykusu’
ndaki küçürek öykülerden 
Yazısız’
da
 
(s. 7)
 
kentin ortamının 
insanları maneviyatsızlaştırması; 
Gökyüzü’
nde (s. 11) yılanın güneşlenmek üzere 
güneşe çıkması ve sonrasında korkarak diliyle tıslaması, gökten bir kartalın yılanı kapıp 
gitmesi anlatılırken birden bire yazar tarafından konunun insan çerçevesinde 
anlatılmaya başlanması; 
Yerin Kulağı
’nda (s. 14) rüya ile gerçek arasında sıkışıp kalan 
anlatı kişisinin bütün merakının kule tarafından toprağa bulaştırılması; 
Personel 
Müdürlüğü’ne’
de (s. 30) anlatı kişisinin müdürüne dilekçe formatında yazdığı ve 
kendisinden, çevresinden duyduğu sıkıntıyı dile getirmesi; 
Tırmanma Şeridi’
nde (s. 32) 
anlatı kişisinin dağ, at, çeşme, su, tuz, ekmek, kadın, ruh, şemsiye gibi canlı ve 
cansızlarla varlık sorununu çözmeye çalışması; 
Sanı
’da (s. 33) adı belirsiz bir 
bakanlıkta müsteşarlığa getirilen bir adamın hem ailesi hem de çevresi tarafından 
dışlanması ve 
Çehrengiz
’de (s. 41) anne ile oğlu arasında gerçeğin yeryüzünden 
kaldırıldığı bir zamanda ayın neden tutulduğunun irdelenmesi anlatılmaktadır. 
Dolayısıyla da bu küçürek öykülerdeki anlatı kişileri, postmodern yaşam tarzı içinde 
kendilerine dış dünyada yer bulamadıklarından yalnızlığa bürünmüşler ve 
yalnızlıklarıyla arkadaş olmuşlardır. Bu nedenledir ki kendi iç dünyalarında var olan 
düşünceleri yine kendi iç dünyalarında kalması şartıyla şizoid bir psikolojiyle parça 
parça, süreksiz, zaman ve mekânda anlık sıçramalarla dile getirmektedirler. Anlatıların 
ne başı ne de sonu vardır. Neredeyse her cümlenin aslında bir olay olması modern 

---

55 
dönem metinleriyle karıştırılabilir; ancak, cümleler arasındaki anlamsal bağ o kadar 
kopuktur ki -modern dönem metinlerinde böyle bir durum söz konusu bile değildir-okur 
bir an şaşkınlığa uğrar. Burada yazarın amacı da her cümleyi zaman, mekan ve kişi 
bağlamından oldukça çok kopartarak okurun kafasını karıştırmak; bu yolla da okuru 
metne çekerek boşlukları doldurmasını sağlamaktır. Postmodern metinlerin modern 
metinlerden ayrıldığı nokta işte tam da burasıdır.