ko'zga chalinayotgan uzluksiz yaxlit muzliklardagi
sovuqlar oldida bu bahor havosiday gap edi.
- Biz qayerdamiz? - so'radim kapitandan. Yura-
gim gupullab urib tu rar edi. - Outbdami?
- O'zim ham bilm aym an, - deb javob berdi u .-
Peshinda quyosh balandligiga qarab qayerda suza-
yotganim izni aniqlab olam an.
- Ammo shunday tum anda quyosh ko'rinar-
mikin? - bulut qoplagan osm onga qarab ishonch-
sizlik bilan so'radim men.
- Yarim m inutgina m o'ralasa bas, shuning o'zi
kifoya, - deb javob berdi kapitan. Janub tom onda
«Nautilus»dan o 'n milya narida dengiz sathidan ikki
yuz m etrcha balandlikda yolg'iz orol ko'zga tashla-
nib turardi. Biz o 'sh a tom onga yo'l tutdik, dengizda
qoyalar bo'lishi m um kinligini hisobga olib, juda se-
kin suzar edik.
Bir soatdan so 'n g biz orolning o'ziga yetib oldik.,
Ikki soat davomida uni aylanib chiqdik. Orol sohili
to ‘rt-b esh milya kelar edi. Torgina b o 'g'oz uni al-
laqanday yerdan ajratib tu ra r edi. Ehtimol, bu y an
gi, no m a’lum q it’adir. Bu yerning mavjudligi bilan
Mori taxm inining to'g'riligi tasdiqlanganday bo'ldi.
O 'tkir zehnli olim Janubiy qutb bilan oltm ishin-
chi parallel oralig'ida dengiz shim oliy yarim shar-
da sira uchram aydigan darajada ulkan suzar m uzlar
bilan qoplanganligiga diqqatni jalb etgan edi. Ana
shu kuzatuvdan u Janubiy qutb doirasida qandaydir
q it’a bor, degan xulosaga kelgan edi. Chunki ays-
berglar dengizda emas, balki faqat yerdagina h o
sil b o 'la oladi. M orining hisobicha, Janubiy qutbni
o'rab olgan yaxlit m uzlar diam etri to 'r t m ing kilo-
m etrli keng halqani tashkil etadi.
Shu orada «Nautilus» sayozlikka tiqilib qol-
m aslik uchun juda ulkan qoya chiqib turgan so-
438
hildan uch kabeltcha berida to 'xtadi. Qayiq suvga
tushirildi. Kapitan, asbob-uskunalarni ko'tarib ol
gan ikki m atros, Konsel va m en unga o'tirib oldik.
V aqt ertalab soat o 'n lar cham asi edi.
Bugun hali Ned Lendni ko'rm agan edim. Afti
dan, kanadalik o 'zining m ag'lub bo'lganini ta n ol-
gisi kelmas edi.
Eshkaklar bir necha bor eshilgach, qayiq qum loq
sohilga kelib to'xtadi.
Konsel sohilga sakrab tushm oqchi bo'lib turgan
edi, am m o m en uni to'xtatdim .
- Kapitan Nemo, - dedim m en, - bu yerga b i
rinchi bor qadam qo'yish sharafi sizga m uyassar
bo'lm og'i kerak!
- T o 'g 'ri aytasiz, janob professor, - deb javob
berdi kapitan. - Aytganingizni ikkilanm ay bajo kel-
tiram an, chunki am inm anki, m engacha bu yerga
hech qachon inson oyog'i tegm agan!
U shu so 'zlam i ayta turib, qum ustiga yengil sak
rab o'tdi. Kuchli hayajon, aftidan, uning yuragini
tez urishga m ajbur etgan edi. U qoya ustiga chiqdi-
da, qo'lini ko'kragi ustiga cham barak qilib olib, qi-
m irlam ay jimgina chaqm oq ko'zlari bilan shu qutb
yerlarini qabul qilib olayotganday qarab turardi.
Shu h o latda bir necha m inut turgach, bizga qarab
qichqirdi:
- M arham at, janoblar, yerga tushinglar!
Men o 'sh a zahotiyoq sohilga sakrab tushdim .
Ketim dan Konsel ham tushdi. M atroslar qayiqda
qolishdi.
Yer qizg'ish tu fd a n 1 iborat bo'lib, u stid an tu -
yilgan to sh yoyib qo'yilganday edi. Uning ustini
o'chib qolgan lava oqim laridan qolgan to sh qo
yalar, jilvir to sh parchalari qoplagan edi.
Do'stlaringiz bilan baham: