So'z mulkining sultoni Alishcr Navoiy qalamiga mansub «Xamsa»ning beshinchi dostoni

UIus irhru e'zoz qilg'il meni, Ato» deb 

siirufroz qilg'il meni. 

Xiroj  haqida  sen  yuborgan  maktubda  aytilgan  edi,  shuning  uchun  bu 

haqda indamay qo'ya qol. Xiroj istamakdan maqsad mol esa, duru la'l bizda 

bag'oyatdir.  Qachon  zarur  bo’lsa,  ulardan  mo'l-ko'l  to'kib  tashlayman. 

Necha  vaqt  bo’lsa  sening  manziling  kishvarimizning  istalgan  gulzorida 

bo'lsin.  Bu  yerda  sen  istagancha  istiqomat  qil,  jo'nash  vaqting  tayin 

bo'lgach,  uzatish  odatimizga  ko'ra  sen  bilan  xayrlashaylik.  Bu  yashirin 

so'zlarimni hain bajargin. Bu xil ishni o'zim o'ylab topdim». 

Iskandar  Xoqonning  barcha  so'zlarini  qabul  qildi  va  shu  tarzda  ishni 

amalga  oshirdi.  Xos  xizmatkorlarini  chaqirib  dedi:  «Burun  qo'llaridan 

kamanni oling, keyin oyoqlarini banddan bo'shating. Yaxshi so'zlarga usta 

ekan. Dengiz bilan kon orasiga sulh soldi, ya'ni mening bilan Xoqon orasiga 

sulli soldi. Shohona to'nlar kiydiring, berib muncha pul, oldimga keltiring». 

Shoh  buyrug'i  darhol  ijro  etilgach,  Iskandar  elchiga:  «Kechgacha  shu 

yerda damingni olda, qorong'i tushishi bilan yo'lga ravona bo'l», dedi. Elchi 

mehmonxonada kechgacha dam oldi-da, yuzidan niqobini yechmay, Chin 

chegarasigacha shu tarzda bordi. Oy chiqqach, tog' va dasht bo'ylab, oldin 

yuborgan  elchisi  bilan  birgalikda  ketishdi.  Shoh  o'z  chodiriga  yetib 

borgach, otni sherigiga topshirib, shohparda ichiga kirdi. 

Tong payti  Iskandar odamlarni chodiri atrofiga yig'di-da, farmonni tez 

bajaruvchi bir navkarini tilab, dedi: «Xoqon sari borib, mendan salom ayt va 

ginani qo'yib sulhga kirishgil: 

---