So'z mulkining sultoni Alishcr Navoiy qalamiga mansub «Xamsa»ning beshinchi dostoni

... Sholio, qoshingda gunohkormen, 

 Jazo har ne qiling sazovormen!  

Chu men bandamen, bu ikki bunduzod, 

 Alar afvin aylab meni aylashod! - 

deya iltijo qildi. 

Iskandar  dedi:  «Bu  azoblar  bizdan  emas.  Sen  o'z  boshingga  tez  tig' 

tortding.  Bu  dam  tufroqqa  yuzing  surib,  kechirim  so'rayapsan-u,  seni  afv 

qildim.  Tuzalganingda  kishvaringdan  xirojni  musallam  to'lab  turishingga 

ishonch  hosil  qilib,  mulkingdan  chiqib  ketaylik.  Farzandingni  senga 

o'rinbosar  deb  tayinlaylik.  Qizing  ham  bor  ekan,  uni  o'zimizga  kelin 

qilaylik». 

Mallu bu so'zlardan juda xursand bo'lib ketdi. Iskandarni ko'pdan-ko'p 

ziyofat  qilib,  amaldorlariga  buyurib,  o'z  mamlakatidagi  tabarruk  joylar, 

qadimiy  mozorlarni  ko'rsatishni  buyurishdi.  Mozordagi  Mallu  xonadoni 

qabrlariga  yetishgach,  u  yerda  xilxona  atrofiga  devorlar  qurdirdi,  chiroyli 

gilamlar soldirdi. Mallu bu ishlar hurmatiga Iskandar sipohlari uchun yana 

ziyofat  uyushtirdi.  Keyin  obro'li  a'yonlar  Malluning  boshiga  zarrin  toj 

kiygizib, beliga oltin kamar bog'ladilar. 

Iskandar Feruzni tilatib, bu olam foniyligini uqtirdi-da: 

«Senikim, bu inulk uzra shoh ayladim,