Ijti
m
o
iy
-
iqt
is
o
d
iy
n
a
ti
ja
la
ri
274
15. YERDAN FOYDALANGANLIK UCHUN HAQ TO‘LASH. YER
SOLIG‘I VA YER IJARASI HAQI, ULARNING IQTISODIY ASOSLARI
VA METODOLOGIYASI
Ma’lumki, qishloq xo‘jaligidagi yer resurslari va ulardan foyda-lanish tizimi
bir qator xususiyatlari bilan boshqa resurslar va ulardan foydalanishdan farq qiladi.
Bu esa, qishloq xo‘jaligida yer resurslarini tasarruf qilish, ularga egalik qilish va
ulardan foydalanish munosabat-lari bilan bog‘liq ilmiy-uslubiy masalalarning
o‘ziga xos xususiyatlarini aniqlash va ularning amaliy qo‘llanishiga tegishli
o‘zgartishlar kiritishni taqozo qiladi. Ayni paytda qishloq xo‘jaligida yer
resurlaridan foyda-lanish va uning natijalari bevosita boshqa resurslardan
foydalanish bilan ham funksional tarzda to‘g‘ridan-to‘g‘ri bog‘liqdir, u absolyut
xarak-tyerga ega. Bundan tashqari ushbu jarayon kapital aylanishi, narx-navo,
bank foizi, valyuta kurslarining kon’yunktura darajasiga bog‘liq tarzda kechadi.
Bunday holat ob’ektiv qonuniyat hisoblanadi va u yer solig‘i tizimi, ayniqsa
“yagona soliq-” ning nazariy va metodologik asosini tashkil etadi va amaliy
jihatdan u soliq solish mexanizmi asosida tatbiq etilishi lozim.
Shu nuqtai nazardan, bizningcha, ushbu ob’ektiv qonuniyat qishloq xo‘-
jaligida yer resurslariga asosiy ishlab chiqarish vositasi sifatida yondash-gan holda
soliq solish mexanizmini belgilashni taqozo qiladi. Albatta ushbu mexanizmni
qishloq xo‘jaligining mamlakatimiz iqtisodiyotidagi o‘rni va roli va ijtimoiy
ahamiyatini, ushbu tarmoqda yer resurslarining, ayniqsa sug‘oriladigan yerlarning
cheklanganligini, e’tiborga olib, shuning-dek davlat va soliq to‘lovchi-yerdan
foydalanuvchilarning manfaatlarini uyg‘unlashtirish iqtisodiy barqarorlikni
ta’minlashga xizmat qilishini nazarda tutgan holda shakllantirish zarur. Bunday
mexanizmning moddiy asosini qishloq xo‘jaligida shakllanadigan renta
daromadlari tashkil qiladi va eng muhimi bu yerda yer solig‘i, yer ijarasi va yer
rentasining o‘zaro bog‘liqligi ta’minlanishi orqali yerdan foydalanishning
to‘lovliligini amalga oshirishning adolatli va samarali tizimi joriy qilinadi. Bunda,
birinchidan, yer solig‘ini va yer ijarasi haqini yer rentasi miqdori ko‘rsatkichidan
kelib chiqqan holda o‘rnatish lozim va, ikkinchidan, o‘rta va nisbatan yaxshi
275
sharoitlardagi yerdan foydalanuvchilar uchun belgilangan to‘lovlar differensial
rentaga bog‘liq holda hisoblanishi lozim
76
. Bizning fikrimizcha, ushbu mexanizm
qishloq xo‘jaligida yer rentasi va uning turlari bilan uning hosilalari bo‘lmish yer
ijarasi haqi va yer solig‘i o‘rtasidagi o‘zaro uyg‘unlik va mutanosiblikni
ta’minlabgina qolmasdan yerdan foydalanish tizimi iqtisodiy mexanizmining tub
masalalaridan birini ham ifodalaydi. Ushbu mexanizmning amaliy mazmun-
mohiyati shundaki, yerga xususiy mulkchilik sharoitida yer ijarasi haqi yer rentasi
bilan teng bo‘lishi, yer solig‘i esa ijara haqidan oshmasligini taqozo etsa, yerning
xususiy mulkdori yerdan o‘zi foydalangan taqdirda esa, yer solig‘i yer rentasidan
katta bo‘lmasligi yerga xususiy mulkchilikni amalga oshirishning iqtisodiy maqbul
va adolatli mexanizmi shakllanishiga zamin yaratadi. Yerga davlat mulkchiligi
amal qilganda ushbu mexanizmning o‘ziga xos xususiyati nimadan iborat bo‘ladi
degan savol tug‘iladi. O‘zbekistonda qishloq xo‘jaligida yerga davlat mulkchiligi
mavjudligi nuqtai nazaridan qaraganimizda yer rentasi munosabatlarining moddiy
asosini ilmiy jihatdan tavsiflash taqozo qilinadi. Demak, bunda yer rentasi bilan
yer ijarasi haqi va yer solig‘i bir-biriga o‘zaro teng bo‘lishi lozim. Bunday ilmiy
yondashuv O‘zbekiston Respublikasi Yer kodeksida (28-modda) ham kuzatiladi.
Lekin ushbu Kodeksda “yer ijarasi haqi bilan yer solig‘i tenglashtiriladi” deyilgan
bo‘lsada, ularning yer rentasiga tengligini ifodalaydigan norma qayd etilmagan.
O‘zbekiston Respublikasi Soliq kodeksining ”Soliq stavkasini qo‘llashning
o‘ziga xos xususiyatlari” deb nomlangan 283-moddasida esa “SHaharlar va
shaharchalarning ma’muriy chegaralarida joylashgan qishloq xo‘jaligi ahamiyatiga
molik yerlar uchun yer solig‘i qishloq xo‘jaligi yerlari uchun belgilangan
stavkalarning ikki baravari miqdorida to‘lanadi” deyilgan.
Bunday holat, birinchidan, Yer va Soliq kodekslari me’yorlarini har xil
talqin qilish va qo‘llashga olib keladi, ikkinchidan, ushbu me’yorlarni ilmiy
asosini ishlab chiqishni taqozo qiladi va, uchinchidan, nafaqat yerdan
foydalanuvchiga, Qolaversa yerning mulkdoriga ham yer resursi hisobidan
76
Сагайдак А. Земельная собственность и рента (Рыночная экономика для всех). - М.: «Агропромиздат»,
1991. – 80 с.
276
olinadigan daromad va qilinadigan xarajatlarning maqbul va adolatli nisbati
shakllanishini ta’minlamaydi, balki ularning o‘z jamg‘arishini amalga oshirishni
ham gumon ostiga olishiga asos bo‘ladi. Bu esa, tegishincha davlat yer
munosabatlari va, ayniqsa, yer mulkchiligi iqtisodiy mexanizmi-ning aniq va
shaffof xarakterini ta’minlashga imkon bermaydi.
Qishloq xo‘jaligida yer uchun haqning ushbu xarakterini ta’minlash
tarmoqda yerdan foydalanish tizimini erkinlashtirish yuzasidan tegishli
meyorlarning ishlab chiqilishi, qo‘llanilishi uchun shart-sharoitlar yaratib-gina
qolmasdan, balki yerdan xo‘jalik faoliyatida foydalanishning iqtiso-diy
barqarorligini ta’minlashga qaratilgan ustuvor vazifalarni ham belgilab olishga
xizmat qiladi. Albatta, bu boradagi axborot bazasi vazifasini yer kadastri
malumotlari bajaradi.
Amaliyotda ushbu ma’lumotlardan yer rentasining qishloq xo‘jaligi yalpi
mahsulotidagi ulushini aniqlash, qishloq xo‘jaligini ixtisoslash-tirish va
rejalashtirishni amalga oshirish, yerlarning qiymat bahosini hisoblash, yer
resurslaridan samarali foydalanishni rag‘batlantirish, tak-ror ishlab chiqarishni
amalga oshirish va iqtisodiy nomaqbul tabaqalashish-ning oldini olish maqsadida
yerdan foydalanuvchilarga bir xil boshlang‘ich xo‘jalik-iqtisodiy sharoitlarni
yaratish, holati buzilgan yerlarni tiklash va boshqa jarayonlarning asosnomalarini
yaratishda foydalanish mumkin.
Masalan, qishloq xo‘jaligida o‘ta yaxshi yerlarda, shuningdek alohida
monopol darajada qo‘shilgan qiymatga ega mahsulot ishlab chiqaruvchi yerdan
foydalanuvchilar yer uchun haqni monopol renta miqdoridan kelib chiqib amalga
oshirish, nisbatan yomon yerlardan ham foydalanilishini nazarda tutgan holda
ushbu yerlarda faoliyat qilayotgan yerdan foydalanuvchilar yer uchun haqni
absolyut yer rentasi talablariga ko‘ra qat’iy belgilangan miq-dorda hisoblab
chiqarish, nisbatan yaxshi yerlarda faoliyat qilayotganlar esa, differensial renta
xususiyatlarini e’tiborga olib hisoblash lozim. Lekin masalaning ikkinchi tarafi
shundaki, “...differensial rentaning qaysi qismini soliq yoki yer ijarasi haqi sifatida
277
olish lozimligi haqidagi masala ko‘plab tortishuvlarga sabab bo‘lganligi bois u
muhim ahamiyatga ega. Iqtisodchi tahlilchi va olimlarda bu xususda yagona fikr
yo‘q. Ularning ayrimlari differensial renta-I ni davlatga soliq yoki yer ijarasi haqi
sifatida berish lozim, differensial renta-II ni esa xo‘jalik faoliyatini rag‘batlantirish
uchun yerdan foydalanuvchilar ixtiyorida qoldirish iqtiso-diy samara beradi
desalar, ayrimlari esa, aksincha tartib ma’qulligini isbotlashishadi. Uchinchilari
esa, differensial rentani to‘liqligicha soliq yoki yer ijarasi haqi sifatida davlatga
to‘lash lozimligini ma’qulla-shadilar”
77
.
Bizning fikrimizcha, ushbu fikrlarning barchasida ham iqtisodiy mantiq va
asoslar mavjud, gap faqat masalaga qanday yondashishga bog‘liq, ya’ni bunda,
birinchidan, qishloq xo‘jaligida yerdan foydalanishning o‘ziga xos xususiyatlarini,
ikkinchidan
yer
mulkchiligining
xarakterini,
uchinchi-dan,
yerdan
foydalanuvchining tashkiliy-xo‘jalik daromadini differensial renta va differensial
daromaddan farqlash muhimligini va, to‘rtinchidan, mazkur fikrlarni amalda
miqdor jihatidan hisob-kitob qilishning murakkabligini e’tiborga olish lozim.
Masalan, prinsip jihatidan shu muhimki, yerga xususiy mulkchilik sharoitida
yerdan foydalanuvchi differensial renta-I ni yer mulkdoriga yer ijarasi haqi
sifatida, agar yerning xususiy mulkdori yerdan o‘zi foyda-lansa, davlatga
differensial renta-I ni yer solig‘i sifatida to‘laydi. Yerga davlat mulkchiligi
sharoitida esa, yerdan foydalanuvchi differensial renta-I ni va ham differensial-II ni
yer ijarasi haqi sifatida davlatga to‘laydi.
Shu o‘rinda ta’kidlash lozimki, mamlakatimizda qishloq xo‘jaligi yerlariga
faqat davlat mulkchiligi mavjudligi nuqtai nazaridan qaraydigan bo‘lsak, bu yerda
yer solig‘i munosabatlari mavjud emas, chunki soliq munosabatlari yerga xususiy
mulkchilik mavjud bo‘lsagina shakllanadi. Shuning uchun bugungi kunda
mamlakatimiz qishloq xo‘jaligida yerdan foyda-lanish sohasida davlat bilan
bo‘ladigan munosabatlar uzoq muddatli yer ijarasi shaklida, davlat byudjeti
oldidagi majburiyatlari esa, yer ijarasi haqi ko‘rinishida bo‘lishi kerak deb
77
А.Алтиев, А.Тошқулов. Ер солиғи: назария ва услубиёт. Монография.Т.:”IQTISOD-MOLIYA”, 2007, 108 б.
278
hisoblaymiz.
Boshqacha
aytganimizda
qishloq
xo‘jaligida
yerdan
foydalanuvchilarning davlat oldidagi majbu-riyatlari yuzasidan bo‘ladigan
tushunchalarni yerlarning huquqiy ahvolini e’tiborga olgan holda ilmiy asoslangan
tarzda shakllantirish lozim. Ya’ni, bugungi kundagi tushunchalar bilan
fikrlaydigan bo‘lsak, qishloq xo‘ja-ligida davlat o‘zidan o‘zi soliq olayotgan
hisoblanadi.
Shu o‘rinda qishloq xo‘jaligida yagona yer solig‘i tizimini tahlil qiladigan
bo‘lsak, uning miqdori qishloq xo‘jaligi yerlaridan foydala-nayotgan korxona
yerining “me’yoriy qiymati”ga nisbatan hisoblanmoqda. Albatta ushbu “me’yoriy
qiymat” tushunchasiga, uning ilmiy asoslariga e’tibor va ahamiyat qaratishimiz
lozim. Masalaga tanqidiy qaraydigan bo‘lsak, birinchidan, ushbu tushunchaning
qanday iqtisodiy nazariyaga asosan ishlab chiqilganini aniqlash lozim, ikkinchidan,
ushbu tushunchani ifoda-laydigan ko‘rsatkichlar qanday iqtisodiy-moliyaviy
mazmunga egaligi va qo‘llanish doirasini aniqlash lozim, ya’ni “me’yoriy qiymat”
faqat soliq solish maqsadida hisoblanadimi yoki undan boshqa maqsadlarda ham
foy-dalansa bo‘ladimi, uchinchidan, ushbu “me’yoriy qiymat” haqiqiy iqtisodiy
holat, vaziyatga, ya’ni bozor kon’yunkturasi va raqobat talablariga qanchalik
moslasha olishi mumkin, to‘rtinchidan, yagona yer solig‘i stavkasining o‘zgar-
masdan turganida ushbu “me’yoriy qiymat”ning qishloq xo‘jaligi yerlaridan
foydalanadigan korxonaning faoliyatini rag‘batlantirish xarakteri nima-larda
namoyon bo‘ladi va, beshinchidan, “me’yoriy qiymat”ni hisoblashda qishloq
xo‘jaligi yerlaridan foydalanuvchi korxonaning moliyaviy-xo‘jalik faoliyati
natijalari hisobga olinadimi yoki yo‘qmi kabi savollar paydo bo‘ladi.
Bunday savollarga to‘g‘ri va xolisona javob berish asosan yerning
“me’yoriy qiymati”ni aniqlash uslubini tanlash, uning ob’ektivligiga va
ishonchligiga bog‘liqdir. Bunday uslubni tanlashda, bizningcha, renta naza-riyasi
qoidalari, qishloq xo‘jaligi ishlab chiqarishining absolyut xususiyat-lari, ayniqsa
uning tabiiy omillar (noqulay ob-havo)ga bog‘liqligi, korxo-nani ixtisoslashtirish
darajasi, bozor kon’yunkturasi holati (investitsiya-lar sig‘imi va qaytimi, foiz
279
stavkasi va boshqalar), raqobatning talab va shartlari kabi muhim omil va
sharoitlar e’tiborga olinishi lozim.
Masalan, ayrim omillarni hisobga olgan holda qishloq xo‘jaligi yer-larini
baholashning bosqichlari ifodalangan 15.1- rasmda baholash jara-
Do'stlaringiz bilan baham: |