Шайбонийлар давридаги тиббиёт

«Академия»га ўша замонда маълум бўлган фанларнинг ҳамма соҳалари бўйича йирик мутахассислар, шу жумладан таниқли тиб олимлари ҳам аъзо эдилар. Улардан бизга машҳур Абу Али ибн Сино, Абу Сахл Масиҳий, Абу Абдуллоҳ Илоқий, Абу Мансур Қамарий, Абул Хайр ал-Хаммарлар маълум.

• «Академия»га ўша замонда маълум бўлган фанларнинг ҳамма соҳалари бўйича йирик мутахассислар, шу жумладан таниқли тиб олимлари ҳам аъзо эдилар. Улардан бизга машҳур Абу Али ибн Сино, Абу Сахл Масиҳий, Абу Абдуллоҳ Илоқий, Абу Мансур Қамарий, Абул Хайр ал-Хаммарлар маълум.

Ушбу даврда тиббиёт анча юксалди

• Дорихона
• Тиббий мактаблар
• Kасалхоналар

Ушбу даврда яшаб ижод этган хакамлар

• Абу Саҳл Масихий
• Шарафуддин ибн Абдулло Илоқий
• Абу Ҳайр Ҳаммор

Маъмун академиясининг яна бир забардаст комусий олими Ибн Сино жаҳон фани тараққиётига улкан ҳисса қўшган. Хусусан, унинг "Тиб қонунлари" асари бутун дунёга машҳур бўлган. Хоразмда Ибн Сино, асосан, материя ва астрономия билан шуғулланган. Олимнинг Аристотел таълимоти хусусида Беруний билан ва ўзининг шогирди Бахманёр билан ёзишмалари тарихда машҳурдир. Бу ёзишмалар саволжавоб тарзида булиб, унда Беруний ва Ибн Сино фазо, иссиқликнинг тарқалиши, жисмларнинг иссикдан кенгайиши, нурнинг акс этиши ва синиши каби масалаларда илмий мунозара олиб борганлар. Унга атаб алкимёга оид "Рисола аликсир" ("Иксир ҳақида рисола") асарини ёзган.

Абу Абдулло Илоқий (Шарафуддин Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Юсуф Илоқий) асли Тошкент воҳасидан бўлган. У вақтда бу воҳа «Илок» воҳаси деб аталган. Илоқийнинг туғилган йили маълум эмас. У 1068 йилда вафот этган. Илоқий Шош (хозирги Тошкент) мадрасаларидан бирида таълим олган. Сўнг ўз билимини ошириш учун Бухорога, кейин Урганчга бориб уқиган. Илоқий тиббиётга жуда қизиқар эди. Бухоро ва Урганчда Ибн Сино, Абу Саҳл Масиҳий, Абу мансур Қамарий каби буюк табиблардан таълим олди ва йирик табиб бўлиб етишди. Урганчда Илоқий «Маъмун Академияси» га қабул қилинди.Тибга оид асарларидан «Касалликларни сабаблари ва белгилари», «Муолажа усуллари», «Тиббий тўплам», «Қисқача қонун»

• Абу Абдулло Илоқий (Шарафуддин Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Юсуф Илоқий) асли Тошкент воҳасидан бўлган. У вақтда бу воҳа «Илок» воҳаси деб аталган. Илоқийнинг туғилган йили маълум эмас. У 1068 йилда вафот этган. Илоқий Шош (хозирги Тошкент) мадрасаларидан бирида таълим олган. Сўнг ўз билимини ошириш учун Бухорога, кейин Урганчга бориб уқиган. Илоқий тиббиётга жуда қизиқар эди. Бухоро ва Урганчда Ибн Сино, Абу Саҳл Масиҳий, Абу мансур Қамарий каби буюк табиблардан таълим олди ва йирик табиб бўлиб етишди. Урганчда Илоқий «Маъмун Академияси» га қабул қилинди.Тибга оид асарларидан «Касалликларни сабаблари ва белгилари», «Муолажа усуллари», «Тиббий тўплам», «Қисқача қонун»