Ш. М. Мирзиёевга Нусхаси-Ўзбекистон Республикаси Адлия Вазири Р. Давлетовга

Ўзбек шоираси Зулфия Мўминова “Йиллар ўтаверади, ер юзидаги ҳаёт бундан ҳам гўзаллашаверади, унда бугунгидан ҳам яхшироқ руҳи бой одамлар яшайди”, деган эди.
Мир Алишер Навоий “Отанг боласи бўлма, Одам боласи бўл”, деб бекорга айтмаган.
“Бир соатлик адолат юз йиллик тоат – ибодатдан афзалдир”, деган эди буюк саркарда Амир Темур.
Ватан – нон ва туз каби муқаддасдир. Инсон ўзгарса жамият ўзгаради. “Янги Ўзбекистон” ни янги сайловлар ўзгартиради.
Кун ҳақиқатида – ваҳиманиг ўзи ярим касалликдир, хотиржамлик ярим соғлиқдир, Сабр – тоқат эса шифо – давонинг бошланишидир деб таъкидланган. Яратганга шукрона айтиб, Президентимизниг олиб бораётган сиёсатига оғишмай амал қилиб фаолият олиб бормоқдамиз.
Юртбошимиз “Халқ ичига кириб бориб, одамлар билан мулоқот қилиш- инсон манфаатларини таъминлашнинг муҳим омили” деган эдилар.
Давлат ҳам, ислоҳотлар ҳам инсонга хизмат қилиши керак. Инсониятга эзгулик ғояларини тарғиб қилган Зардушт ҳам “Ўзини англамоқ – буюк саодат эканлиги” ни англаган.
Одамларни рози қилиш, эл соғлиғи –юрт бойлиги, саҳоват ва ғамхўрлик кўрсатиш бош мақсад қилиб олинган. Бу борада Президентимиз бир қанча ибратли ишларни амалга оширмоқда.
Нур бор жойда албатта соя бўлади. Илм – маърифат нурга, жаҳолат эса зулматга қиёсланади.
“Инсонларнинг бутун саодати учун икки нарса шарт: - Илм ва амал. Инсоннинг бахтли бўлиши учун илмнинг ўзи етмайди, киши илми билан тана ва руҳни тарбия қилишга бурчлидир”, деган ҒАЗЗОЛИЙ.
“Илм – мўминларни ахтариб юрувчи нарсадир, топган жойидан олади.” Хадис.
Ҳар ким ўзи ҳақида қандай фикрда бўлмасин, унга халқнинг берган баҳоси бор. Энг катта бахт халқнинг яхши баҳосига сазовор бўлиш.
Ҳамид Олимжоннинг “Мен халқимнинг юрагида яшайман,
Эрк деганнинг тилагида яшайман.”, деган пурмаъно гапи бор.
Саъди Шерозий эса “Ўзгалар ғамини чекмаса одам,
Анга нолойиқдур инсон деган ном” деб айтиб ўтган.