«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Ўшал отдин айирмағил ҳамиша,
Агар чандики бўлсак журмпеша.
Малак келса жасаддин олғали жон,
Қилур шайтони малъун қасди иймон.
Қилурда жон ширин жисмдин нақл,
Азиз жон аччиғидин кам бўлур ақл.
Кўнгил шаҳбозини қилмоқ учун сайд,
Қилур ҳар ёнда шайтон ҳийлаву кайд.
Мадад Сан қилмасанг ул дамда, ё Ҳай,
Урар тирноғимизга ул лаъин най.
Худовандо, тирикда, жон чиқарда,
Лаҳадда, ҳашрда, кўприк ўтарда.
Жамиъи ерда мўмин отимиздин.
Айирма сидқимизни зотимиздин.
Ҳамиша нафс ила шайтон каминда,
Мани озғурмағил дунёву динда.
Тилоким бу, аё Суббуҳу Қуддус,
Қулингни қилмағил расвою маъюс.
Худовандо, йонгилдим, турфа ёздим,
Шаётин макри бирлан йўлдин оздим.
Пушаймонман паришон ўткан ишдин,
Баҳору тийрамоҳу ёзу қишдин.
Ёмон ишдин ҳама узвимни пок эт,
Кўнгил мулкин мақоми дарднок эт.
Яна шарманда қилма қайта бошдин,
Уётлиғ қилмағил дастору фашдин.
Муножот этди Оллоёре мискин,
Қабул эткайсан, эй дорандаи дин.
Телим узр айғоли, эй Кошифи роз,
Тилимни минг тилим қилсам эрур оз.
Уётлиғман вале ё олимас —сир,
31 / 114

---

«Саботул-ожизин». Сўфи Оллоёр
Қани узр айғоли, юз мингидин бир.
Эмасман туз, карам хонинда еб туз,
Керак тузларга қўйсам хавф ила юз.
Тила айдим: «Тила ҳар матлабинг бор»
Деди: «Ҳақдур Ўзи донойи асрор».
Ўшал беҳ хавф этиб борур еримдин,
Терим хижлат била оқса теримдин.
Мусаннифнинг ожизлик ва шикасталик билан айтган сўзлари
Ўтар дунёда Оллоёре маъйуб,
Мунингдек юрганингдин ўлганинг хуб.
Ёмон нафсинг сани ўтдек туташди,
Гуноҳинг бора —бора ҳаддин ошди.
Била олмам, аё ноқобил авқот,
Нечук жонсан, нечук тансан, нечук зот?
Баҳойимсан, башар, девонасан, соғ,
Гуноҳинг олдида арзанча йўқ тоғ?
Муханнасмусан, зр, болигмусан, ёш,
Юзиш1 қаттиғ, тилинг аччиғ, дилинг тош?
Фиъолинг номуборак, талъатинг шум,
Ҳумойи бахтинг ўз каъбинг била бум.
На ким сан аҳд қилдинг, бўлди ёлғон,
Қани сандек гуноҳ остида қолғон?!
Йироқ туштинг нағу, қурбатли йўлдин,
Юбординг риштайи тоатни қўлдин.
На ким қилдинг жақонда эртаю кеч,
Риё бирла ул ишни айладинг қеч.
Белингни боғла маҳкам, бўлма мафлуж,
Кўзунг оч, корвоне қилдилар кўч.
Ётиб ғафлат қорасин суртма юзга,
Еди халқ ўз ғамини сандин ўзга.
32 / 114

---