С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

маёқни ахтарибди, лекин ҳеч қаерда Муроддан бирон нишона
тонмабди. Умидн узнлгандан сўнг қўйлар қочиб яширинган тўқаГ[-
зорга кириб, у ерни ҳам бошдан-оёқ қидирибди, бари бир ундан
асар тополмабди. Аммо кўлдан қайтиб чиқаётганида қамишлар
остида қон изини, йиртилиб майдаланган кийимлар ва одам суяги-
га ўхшаш устихонларни кўрибди...
Бу хабарни эшитиб Сорада юз берган аҳволни, дард билан
тўла дилининг изтиробини тасвирлашга қалам ожизлик қилади.
, Сора «вой» деб икки қўли билан кўксини чангаллади, гўё
қинига сиғмай турган юрагини узиб ташламоқчи бўлди. У кўкси-
ни гижимлади, оёғи остида динамнт иортлагандек бир сакраб
тушди-да, йиқилди. У худди заҳарли илон чаққандек тўлганиб,
оқариб, қўл-оёқлари ҳолсизланиб чўзилиб қолди.
Бойвучча Соранинг ўлганлигига муқаррар ишонганди, лекин
чўнтагидаги кўзгусини олиб оғзига тутганида, ойна юзида губор
пайдо бўлди. Шундагина бойвучча унинг ҳали тириклигини билди.
Бойвучча кетганда, уйда ёлгиз боланинггина йигнси эшнтилар-
дн, холос... 
,
VI
Мурод йўқолгандан сўнг орадан бир ҳафта ўтгач, Эшонқулбон
қишлоқнинг имом ва оқсоқолини Соранинг олдига совчиликка
юборди. Улар Муродни «бўри еганига» афсус-надомат қилгандан
сўнг, бойнинг истагннн Сорага маълум қилдилар.
Уларнинг айтишича, бой Муроднинг ҳалок бўлганидан жуда
хафа бўлибди, унинг арвоҳини шод этиш ва бир неча йиллик
хизмати эвазига унинг ўғлига оталик қилмоқчи бўлибди. Шунинг
учун Сорани шаръий никоҳ бнлан ўзига хотин қилиб олишга
қарор қилибди.
Бу гапни эшитган Сора бирданпга йиглаб юборди ва бир оз
кўнглини бўшатгач:
— Авваламбор эримни бўри еганми, йўқми? Бу ҳалн маълум
эмас. Иккинчидан, борди-ю, бўри еган бўлса, ҳалп-бери мен эрга