С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ҳайдади...
Уйига етмасданоқ Сора момақалдироқнинг тўп овозига ўхшаш
гулдур-гулдурини эшитди. Молларни ҳовлига киритганида ёмғир
ҳам ёга бошлади.
Сора эчкиларни жойлаб, сел остида қолиб кетган ўғилчасинн
уйга олпб кпрди, унга қуруқ кнйим кийгизди, ўзп ҳам уст-бош-
ларпни алмаштирди.
Ёмгир юз минглаб челакдан бирваракайига сув қуяётгандек
шнддат билан ёгар, шамолнинг гувиллаши, ҳаво ва булутнинг
гулдурашп ёмгирнинг шарпллапшга қўшилиб, ваҳимали бир гул-
гула кашф этар эдп.
Она-бола Сора билан Шоди қия очиқ эншкдаи ёмгирнинг ёги-
шшш томоша қиларди. Ҳавонинг гулдура.шн шпддатлп тус олганда
Шоди онасининг нннжнга тиқилиб, бошннп унинг этагн остига
яшнрардн.
Кеч пешинда ёмгир тннди. Сора ҳовли юзнда ҳалқоб сувлар-
ни бир чеккага ҳайдаб, ўчоқ бошини қуритгач, ширгуруч пиши-
рншга киригади. У эрннинг хоҳишига мувофнқ бугун овқатни
вақтлироқ тапёрлаб. бутун оила жам бўлиб овқатланамиз, деган
умидда эди. У ўчоққа олов ёқди. Шоди эса онасшшнг рад этиши-
га қарамай. ўчоқ бошига ўтин келтирмоқчи бўлиб уйдан чиқди.
Ҳовли юзидаги ўтинлар жпққа ҳўл бўлганидан ёнмас ёки тутаб
энарди.
— Менга дастёрлик қилмоқчи бўлсанг,— деди Сора Шоднга
қараб,— молхонадан ўтпн келтир, у ерда қуруқ ўтин бор.
ТЛоди ҳовли юзидагп сувда шалонлаб юриб ўтин ташир. онаси
овқат ниширарди...
Шнргуруч қайнагач, Сора қозоннинг ўтпнн бпр оз тортиб
қўйиб, уйнн йигиштнришга киришди: Шодп бугун ёг тўккан
кигизни доглари кўрннмасин учун тескарп қплиб солдп, ёмгирда
пвиган чирогнояни латта бнлан артиб, уйга кпргиздн: чнроқнп
артиб. ёг қуйиб, чирогпоя устига қўйди, пахтадан нплик ясаб,
чироққа солдн: уйнннг тўрнга овқат пайтида эри учун кўрпача-