С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

ўтира олмай, кўчага чиқди, яна уйга кирди...
Бир неча бор кўчага чиқнб, уйга киргач, ўглининг ёнига
ўтириб, унпнг юзига термилиб хаёлга толди:
— Унга нима бўлди экан?..
Сора ўз-ўзига берган бу саволга жавоб топа олмасди. Шу
вақт ташқарида оёқ товуши эшнтнлди.
«Ханрпят келдн,»— деб ўйлади Сора ва юраги шодликдан тепа
бошлади. ўзпнп сал босгач, эрига нешвоз чиқиш учун ўрнидан
турди.
Сора зшикка чнққанда, қаршисида бойнинг катта хбтини найдо
бўлди. Сора, бошидан бпр челак муздай сув қуйиб юборилгандай,
бирдан қалтираб кетди.
Бир вақтнинг ўзпда бир-бирига қарама-қаршн нкки ҳолатга:
ўта хурсандлик ва қаттиқ хафаликка дучор бўлган Сора ўзини
йўқотаёзди. У ўзини тутиб, бойвуччадан эрини сўрашга улгур.маган
эди ҳамки, унпнг ўзи:
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

— Мурод ака қасрда? - деб сўраб қолди.
1>у гап Сорага бошидап бир чглак қайноқ сув қуйиб юборган-
дай таъс-ир этдп. Бошидан оёгигача жи.чиллаб куйиб кстгандай
бўлдп. У зўрга:
— Унинг хабарпнн мсн сичдаи бил.моқчи эднм,— дся олдп.
холос.
Нойвучча маълу.мог бсра бош.тади:
— Бўрон бошлангандан сўнғ бой а.макингнз Шоқулни чақириб
Муроддан хабар олиш учун чўлга юбордилар. Агар қўйлар,бўрон-
да қочиб кстган бўлса. у.тарни тониб кслншда Муродга ёрдам
бсрпш, дсб тайинладилар. Мсн: «Мурод оч қолгандир», дсб
Шоқулдан унга иккита нон бсрпб юбордим...
— Шоқул унн даштдан тоимабдимн?— дся унинг сўзшш бўлди
қалтираб Сора.
— Сабр қплинг, ҳаммаспни айтиб бераман,— дся 
бонвучча
гашши даво.м эттпрди,— Шоқул яйловга бориб на Муродни топиб-
. дп, на қўйларни. Шундан сўнг у даштнинг ҳамма томонинп: