Refera t mavzu: Indoneziya iqtisodiyoti Fan: Soliqga tortish asoslari

Indoneziyadagi uy-joy

Qishloq joylarda turar-joylarning pollari maydalangan tuproq, beton yoki ko'tarilgan yog'ochdan iborat bo'lib, yog'och ramkalar to'qilgan bambuk bo'yra devorlarini qo'llab-quvvatlaydi; tomlar quritilgan palma tolasi, plitkalar yoki yog'ochdan yasalgan. Shahar joylarida pollar tsement yoki kafeldan, turar-joylarning ramkasi teak yoki meranti yog'ochidan, devorlari g'isht va gipsdan, tomlari esa kafel yoki shingildan qilingan.
Aholining aksariyati shahar tashqarisida bo'lsa-da, asosiy uy-joy muammolari shaharlarda. An'anaviy qishloq hayoti cheklovlaridan qochib, shaharlar imkoniyatlarini izlash istagida qishloqdan shaharga ko'chib o'tayotgan ko'pchilik mamlakatnikiga qaraganda kamroq jozibador yashash sharoitlariga toqat qiladilar .
Jakarta , Surabaya va Bandung kabi yirik shaharlar uy-joy muammosi eng katta bo'lganlardir. Shahar atrofidagi uy-joy qurilishi, birinchi navbatda, o'rta sinfning yangi a'zolariga qaratilgan bo'lsa-da, shaharlarning o'zida qoniqarli uy-joy, shuningdek, ishonchli suv ta'minoti, tegishli maktab va sog'liqni saqlash muassasalari yo'q. Aholi zich yashaydigan kam taʼminlangan shaharlardagi nostandart vaqtinchalik uy-joylarning choʻntaklari oʻrnatilgan mahallalar bilan qoʻshilib, doimiy aholi punktlariga aylandi. Qishloqdagi hamkasblari kabi kampung deb ataladigan bunday kam daromadli aholi punktlari odatda klasterdan iborat.o'z suvini ta'minlaydigan va ko'pincha elektr energiyasini milliy elektr kompaniyasining elektr ta'minotidan noqonuniy ravishda tortib oladigan kichik g'ishtli uylar. Imtiyozli uy-joylar ayrim ish beruvchilar, jumladan, davlat vazirliklari tomonidan cheklangan miqdordagi xodimlar uchun taqdim etiladi.

Ta'lim

Mamlakat mustaqillikka erishgunga qadar indoneziyaliklar uchun ta'lim imkoniyatlari hatto boshlang'ich va o'rta bosqichlarda ham cheklangan edi. Gollandiya mustamlaka hukumati ko'pchilik indoneziyaliklarga universitet darajasida ta'lim bermadi. Gollandiyada faqat bir nechtasi o'z darajalarini oldi. 1920 yilda o'rta maktabdan keyingi texnik maktab - hozirgi Bandung texnologiya instituti tashkil etilgan bo'lsa-da, talabalarni qabul qilish juda cheklangan edi. Mustaqillikka erishgandan so‘ng hukumat barcha odamlar uchun boshlang‘ich, o‘rta va oliy ta’limga katta e’tibor qaratdi . 21-asr boshlariga kelib indoneziyaliklarning katta qismi savodli edi.
Ta'lim uchun mas'uliyat Milliy Ta'lim Departamentida joylashgan, ammo boshqa davlat organlari, ayniqsa Din ishlari bo'limi ham keng qamrovli ta'lim dasturlarini boshqaradi. Milliy ta'lim tizimi olti yillik boshlang'ich ta'limni , etti yoshdan boshlab, olti yillik o'rta ta'limni o'z ichiga oladi , ular ikkita uch yillik bloklarga bo'lingan. 1990-yillarning boshidan boshlab birinchi to'qqiz yil majburiy bo'ldi. 1990-yillarning oxiridagi iqtisodiy inqiroz ko'plab bolalarning rasmiy o'qishlarini davom ettirishiga to'sqinlik qilgan bo'lsa-da, indoneziyaliklar odatda o'z oila byudjetining yuqori foizini ta'limga ajratishga moyil, chunki maktab ijtimoiy-iqtisodiy ahvolni yaxshilashning ishonchli yo'liga aylandi.
Oliy ta'lim o'nlab davlat muassasalari va minglab xususiy o'rta maktabdan keyingi maktablarni o'z ichiga oladi, xususiy muassasalar 1970-yillardan beri eng tez sur'atlar bilan kengaydi. Ro'yxatga olish erkaklar va ayollar o'rtasida teng taqsimlangan. Yirik universitetlarga Bogor qishloq xoʻjaligi universiteti, Bandung texnologiya instituti, Jakartadagi Indoneziya universiteti, Yogyakartadagi Gadja Mada universiteti , Makassardagi Hasanuddin universiteti (Ujungpandang) va Surabayadagi Airlangga universiteti kiradi. Bir qator universitetlar aspiranturadan keyingi ta'limni taklif qilsa-da, ko'plab talabalar doktorlik darajasini olish uchun chet elga, ayniqsa Shimoliy Amerika , Evropa va Avstraliyaga boradilar.