Рашод Нури гунтекин оэод обид таржимаси

Р у қ и я — Шариф, уканг жуда мастми?
Ш а р и ф — Ўзингиз кўрмаяпсизми, ойижон? Ахир, Одилани хотиним деб ўтирипти-ку! (Халилга.) Халил, оч кўзингни! Қани, айт менга, нега Ис- танбулга келганинг ҳамоно уйга келмадинг?
X а л и л — (Кўзини очади.) Нега энди? Биз уйга равона бўлдик. Лекин етиб боролмадик. Пайғамбаримиз Муҳамад алайҳиссаломнииг таваллуд кун- лари муносабати билан ибодатга бордик... Обизамзам ичдик.
Ш а р и ф — Қанақа ибодат? Қанақа пайғамбар?
X а л и л — Улар менга ваъда қилишди — бир ракаат намозга бир лира, беш ракаат намозга беш лира беришар экан.
Ш а р и ф — Сени боплаб алдашипти — бу яқин ўртада ҳеч қанақа мавлуд йўқ.
X а л и л — Йўқ, бор... Пайғамбаримиз Муҳаммад Расулоллоҳнинг тавал- луд кунлари бор.
Ш а р и ф — Ким айтди буни сенга? (Руҳияга.) Айтдим-ку, бизнинг овсаримиз аллақандай дайдиларга рўпара келган... Улар уни ибодатга олиб борамиз дейишган. Боплаб лаққиллатишган, тамом. (Халилга.) Хўп, бориб на- моз ўқидингми?
X а л и л — Ўқимадим, шекилли.
Ш а р и ф — Нега ўқимадинг?
X а л и л — Одам йиғилмади... Имом келмади... Ҳеч ким келмади. Фақат биз уччовимиз бўлдик, холос. Яна битта хоним ҳам бор эди... Лекин жуда кетворган хоним экан-да ўзи ҳам...
Ш а р и ф — Худо кўтарсин уни ҳам!
X а л и л — Биз янаги ҳафтада яна намоз ўқигани борамиз... Биз бунинг ўрнига замзам ичдик... Ичаётганингда аччиқбўлар экан, лекин кейин жуда хуш ёқаркан... Ғазалхонлик қилдик. Хоним рақс тушди. Вой, шунақа рақс тушдики...
Ш а р и ф — Мен ҳаммадан ортиқ шундан қўрққан эдим. Ўша қўрққа- ним бўлганга ўхшайди. Овсаримизни тунаб кетган кўринишади... (Халилга.) Қанча пул ишловдинг?
X а л и л — (Ўйланиб ҳолади.) Шошма... Шошма... Бир юз-у ўн олти куруш...
Ш а р и ф — Бир юз-у ўн олти куруш?
X а л и л — Йўқ, шошма-чи... Бир юз-у ўн олти лира... Ҳа, ҳа. Мен пулларни санаб, белбоғимга яшириб қўйганман... Роппа-роса бир юз-у ўн олти лира... Хуржунга эса ҳар хил газмол, рўмол, пайпоқларни солганман...