Rahim Vohidov, Husniddin Eshooqutov

Haq ul kunkim jamoling bor etibtur,
Jahon husnun borin sizga beribtur.
Pari-yu odami mundoq xo’b ermas,
Farishta go’iyo ko’ktin enibtur.
Quyosh oytek yuzungning xijlatidin,
Qochib, to’rtunchi ko’k uzra chiqibtur
(Sensan sevarim...58-bet)
Shoirtengsiz husn-u malohat sohibi bo’Igan ma'shuqani tavsiflashda ilohiy timsoliarga juda ko’p murojaat etadi. Shu timsollar bilan bog’liq islomiy qarashlardan mahorat bilan foydalanadi. Jumladan, Yusuf
alayhis-salom go’zallik timsoli bo’lsa, ma'shuqa chiroyi shoir nazarida undan-da go’zaldir:
Zotinda haq izhori kamolot qilibtur, O*z nuri bilan suratingizni yaratubtur. O"n juzv turur erdi bori husn-u rnalohat, Qismat kuni haq to’qquz ulush sizga beribtur. Bir juzviki Yusufga tegib crdi, chu bordi, Oning uchun ul ham sanga meros qolibtur
(Lutfiy. Sensan sevarim... Toshkent-1987.53-bet) Lutfiy ma'shuqa ko’rkining vasfi zaminida Tangrining buyukligini ulug’laydi, Oiam uning tajalliysi ekan, borliqdagi barcha go’zalliklar uning irodasi va sifatlari bilan bog’liq holda mavjudligini tasawur etadi. Ijodkoming «Nortek yangoqing shavqidin jonlar bari afgor erur» misrasi bilan boshlanadigan g’azali shunday mohiyat kasb etadi:
Chu zulfungizdin bog’ladim zunnor tarsolar bikin, Imonirn ortar dam-badam, bu ne ajab zunnor erur? Ko’rsang eshikingda meni behud tushub, ayb etmakim, Aqlimni g’orat qilg’uchi ul g’amzai ayyor erur. Iso falakka oshti chun boldi labing jon bergucbi, Sharmandalikdin ketmasa ko’kta anga ne bor uchun. Keldim eshikka, orzum yuzung durur, ko’rguz chiqib, Kelginki, Lutfiy hojati uchmoq cmas, diydor enir
(O⁽sha kitob.57-bet)
Shoir zunnor timsolidan mahorat bilan foydalanib, uni yor zulfiga tashbeh etarkan, tarsolar singari bu zunnor -zulfni bog’laganida haqqa bo’lgan iymon-e*tiqodi tobora ortib borishi sababidan ajablanadi. Ma'shuqa labining jon baxsh etishi oldida shunday a'mol sohibi bo’lgan Iso Masihning uyalishi talmeh san'atining ajoyib namunasi bo’lib, Lutfiy g’azalda ilgari surgan ilohsevarlik g’oyasining badiiy ifodasiga g’oyatda mos kelgan. Maqtadagi xulosa ham shu fikrning tadrijiy takomilidir. She'r qahramoni vahdat orzusi bilan yashagani bois u jannatdan voz kechishga ham tayyor. Malikui-kalom g’azallarida tabiat tasviri vositasida she'r qahramoni ichki kechinmalarini badiiy tasvirlash ham yetakchilik qiladi: