R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

v a ria n ti.
T ilsh u n o slik d a
m orfonologiya 
va 
uning 
birligi 
m asalasi
a tr o fid a g i m u n o za ra davom etm oqda.
M o r fo n o lo g iy a d a quyidagi masalalar o'rganilishi tavsiya etiladi:
— s o ‘z va b o ‘g ‘in n in g fonetik strukturasi;
— 
s o ‘z 
v a q o'shim chaning m a iu m
qurshovdagi 
fonetik
v a d a n ti.
S o ‘z va b o ‘g‘in tuzilishi. 
Turkiy tillarda so'zlar o'zak n in g bir
b o ‘g ‘in li ek a n lig i bilan xarakterlanadi. Bu b o ‘g ‘in t o ‘rt xil fonetik
strukturaga egadir:
1
) C V C ;
2) CV;
3) V C ;
4) V.
H ozirgi o ‘zbek tilida C V C tipidagi o ‘zak boshida 
(
dj),
(
ng)
d a n b o sh q a b arch a undosh kela oladi: 
[bor\,
[
tor
], 
[zor], [ñor],
[k o r\, \yor\, [sol\, [xoll], [iol\, [rol\, [mol], [po¡\, [shol}, [fo[\,
[
val
],
[Jar]
kabi.
T urkiy o ‘za k b oshida (SC V C tarzida ([
trakíor
], [?rai
5
a] kabi))
u n d o s h la r qavatlanib kelm aydi.
M orfem alarn in g fonetik strukturasi quyidagicha:
1) C V C
{-k a z — o ‘tkaz,ketkiz)',
2) C V
(- q i — chopqi, gi ~ kuzgí)',
3) V C
( - im
— 
kitobim, uyim
);
4) V
( - a
— 
tuna, ata, sana);