R sayfullaye V a, B. M e n g L iy e V, G. Bo q iyeva, M. Q u r b o n o V a, Z. Y u n u s o V a, m a b u z a L o V a h o z I r g I

Bunday tartib o ‘ zgarishi o 'z id a n ozik m a’noviy fa rq la m i aks
ettiradi.
Shakllarda pleonazm va tejamkorlik. 
Bir s o ‘zda m a ’nolari bir
x il yoki yaqin b o ‘lg a n q o 'sh im c h a n in g takrorlanishi (ik k i, b a ’zan
uch) 
affksal pleonazm
deyilad i. P le o n a z n i affikslarda bir n ech a
ko'rinishga ega. M a sa la n , bir a fflk sn in g aynan o ‘zi yok i tashqi
shakli 
har xil 
b o ‘ lgan 
— 
m a’ n o d o sh
affikslar takrorlanadi:
takrorlangan bu affikslar:
a) zieh, k e tm a -k e t h o ld a (ayting+zz+Zß/") ham;
b) ajralgan h o ld a ham b o ‘lishi (ish + i/a + lig + im + c /ü ) m u m k in .
Affiksal p le o n a z m har xil sab ab ga k o ‘ra yuzaga keladi. Bir
affiks o ‘zak b ilan ju d a h ain z ic h la sh ib , o ‘zakning tarkibiga singib
ketadi, bunda o ‘zak o ‘z m u sta q q illig id a n m ahrum b o 'la d i, natijada,
s o ‘zga 
shu 
q o ‘sh im c h a n in g
m a ’n odoshlaridan 
biri 
q o 'sh ilish i
m x m k in , qo‘s h im c h a areaiklashib, undan keyin tild agi iste ’m olda
bo'lgan qo‘shim cha q o ‘shiladi 
((ichkariga), (tashqariga),
(
nariga
),
(
beriga), (barisi)
k a b i). T ak rorlan ayotgan sin on im
affikslarning
barchasi «tirik» b o 'ls a , ular ta’ k id , kuchaytirish k ab i uslubiy
vazifani o‘z z im m a sig a o la d i 
(sizla r aytingizlar
kabi). B o sh q a tildan
kirgan affiks tu sh u n a r li va keng i s t e ’m olli b o ‘lm agan d a ham uning
tilim izdagi m a ’n o d o s h i q o ‘llanadi (y o r