Qоzоqbоy yO‘ldоshеv, vаlijоn qоdirоv, jаlоlbеk yO‘ldоshbеkоv

Qo‘chqor: — (Ko‘zlarida yosh o‘ynab.) Yolg‘on!.. Hech qachon yig‘lamaganman!..


Alomat: — Yig‘lagansiz. Faqat, ko‘zingizni narigi tomoni bilan _{http://eduportal}yig‘lagansiz.Ko‘zyoshlaringiztashqarigaemas,ichkariga oqqan.

Mana, mening ichim to‘la temir-tersak, sizning vujudingiz esa faqat ko‘z yoshidan iborat. Lim-lim yosh…

Qo‘chqor: — (Baralla yig‘laganicha oyoq os id gi y shikni zarb bilan tepib.) E, padariga la’nat hammasining!!!


Alomat: — (Gipnozni to‘xtatib.) Nega unaqa qilasiz, Qo‘chqor aka? Aytdim-ku, gaplarimning hammasi y lg‘ n deb. Bu gaplarga ishonis­h uchun juda go‘l, kaltafahm b ‘lish kerak. Nahotki, siz shu­ naqa odam bo‘lsangiz?


Qo‘chqor: — E, yolg‘oningizning ham padariga la’nat!


(Yosh bolaga o‘xshash g‘ingshib yig‘laydi. Alomatning yelkasida-gi qizil mikrosxemani oladi-da, qo‘shni hovli tomonga otib yuboradi.) Bozortoy!.. Ho‘, Bozortoy! Bir qarab yubor, og‘ayni, juda kerak bo‘p qolding!.. Bozortoy, jon o‘stim, bir qaragin, ikki og‘izgina gapim bor!

Senga aytmasam, kimga aytaman, Bozortoy!.. Bozortoy, qadrdonim!.. Sharofat: — (D vor osha mo‘ralab.) Bozorvoy akam ikki qopgi-

na baqlajon olib, bozorga ketuvdilar. Nima edi?

Qo‘chqor: — (O‘sha ko‘yi yig‘lab.) Zerikib ketdim… Kartasini olib chiqsa, bir-ikki qo‘l “durrak” o‘ynardik…


Sharofat: — Ha- … Mayli, kelsalar, aytib qo‘yaman.

(Qo‘chqor hamon g‘ingshib yig‘laydi, shu ko‘yi yig‘laganicha Aloma ga boshqa mikrosxema o‘rnatadi.)

Alomat: — (Kuylab) “Yana o‘ynaylik, yana kuylaylik, iqbolimiz porloq ekan, davron suraylik”. (To‘xtovsiz aytaveradi.)


(Qo‘chqor ancha vaqt hovlida bemaqsad sang‘ib yuradi. Asta-sekin, o‘zi ham sezmagan holda, uning yig‘isi Alomatning “Davron suraylik” ashulasi bilan uyg‘unlashib ketadi.)