Qоzоqbоy yO‘ldоshеv, vаlijоn qоdirоv, jаlоlbеk yO‘ldоshbеkоv

Keyin asta-sekin yurib, sahna oldiga keladi.)
Qo‘chqor: — (Tomoshabin uzra uzoq-uzoqlarga tiki ganicha )
Tavba... Alomatni men o‘ldirgan emishman, unga biron-bir ortiqcha
yumush buyurganim yo‘q, o‘lib ketay agar. Xo‘sh, nima	ish qi ipti!
Hali qatorlashtirib bola tuqqani yo‘q, kechala i uyqud n qolib, beshik
quchoqlab chiqqani yo‘q, har bir farzandi bilan ming bor k	s l bo‘lib,

ming bor sog‘aygani ham yo‘q. (Hayron.) Bitta o‘zbek ayoli nima ish

qilsa, shuning yarmini qildi, xolos...

(Kattakon tog‘orani arang ko‘tarib Qumri chiqadi.)


Qumri: — G‘o‘ng‘ir-g‘o‘ng‘ir qilib kim bilan gaplashyapsiz, dada-

si?

Qo‘chqor: — (Tomoshabin tomonga qaraganicha, o‘ta jiddiy.)

Menmi? Xudo bilan gaplashyapman.

Qumri: — (Erining bu gapini hazil t shunib.) Rostdan-a? Xo‘sh,

Xudo sizga nima dedi?

Qo‘chqor: — (Tomog‘iga allanarsa kelib tiqilganday, yutinib


olib.) Ey, esi yo‘q ban am, i, shukronalar keltirki, xotiningni odam

qilib yaratganman, yo‘qsa u allaqachon zapchast bo‘lib ketardi, dedi...

(Qumri bu gapga kulib qo‘ya qoladi, so‘ng odatdagiday uy yumushlariga sho‘ng‘ib ketadi. U to parda yopilgunga qadar u -bu is bilan band bo‘ladi. Qo‘chqor xayolga botganicha o‘sha ko‘yi to-moshabinga tikilib turaveradi. Qayerdandir, boshqa hovlidan bo‘lsa kerak, bizga tanish o‘sha baxt-u iqbol haqidagi qo‘shiq eshitiladi: “Yana o‘ynaylik, yana kuylaylik, iqbolimiz porloq ekan, davron suray-lik. Iqbolimiz porloq ekan, davron suraylik...”)