Qishloq xo’jaligida yangi xo’jalik yuritish shakllari

Dukakli don ekinlari – no’xat, mosh, loviya, eryong’oq, moyli don ekinlari kunjut, soya, 
kanakunjut, maxsar, kungaboqar, indov va boshqalar etishtiriladi. 
G’allachilik – dehqonchilikning qadimiy tarmog’i. Qadimdan qizil bug’doy, arpa, asosan 
lalmikor erlarga 90 yillargacha ekilgan. 
Respublika mustaqillikka erishganidan so’ng, g’alla mustaqilligiga erishi, don mahsulotlariga 
bo’lgan talab ehtiyojini respublikaning o’zida etishtirilgan hosil hisobiga qondirish muhim strategik 
vazifaga aylandi. Respublikamizning qariyb barcha viloyatlarida kuzgi va bahorgi bug’doy 
etishtiriladi. 
Keyingi yillarda g’allachilikning ustivor suratlarda rivojlantirish bo’yicha katta amaliy ishlar 
bajarildi, g’allachilik, paxtachilik qatorida birinchi darajali tarmoqqa aylandi. G’alla etishtirishni 
ko’paytirish maqsadida g’allaga lalmikor erlardan tashqari sug’oriladigan erlar ham ajratildi. 
1995 yili mamlakatda g’alla mustaqilligini taminlash yo’lida katta qadam tashlandi, 
respublikada jami ekinlar maydonining 40%i (1600 ming ga. ziyod) g’alla ekini uchun ajratildi. 
Uning 62 %i yoki 828 ming ga. sug’oriladigan erlardir. 1996 yili g’alla maydonlari 1700 ming ga. 
tashkil etdi (uning 1200 ming ga. sug’oriladigan erlardir). 
Hosildorlik respublika bo’yicha 21,1 ts/ga. bo’ldi. Sug’oriladigan erlardagi ayrim tuman va 
xo’jaliklarda hosildorlik yana ham yuqori (42-31 ts/ga) bo’ldi. Respublikaning g’allaga bo’lgan 
ehtiyojini to’la taminlashda (bir yila 6 mln. tonna, jon boshiga ilmiy asoslangan yillik meyori 300 
kg.) hosildorlikni oshirish, dehqonchilik madaniyatini yuksaltirish, urug’chilikni yaxshilash, navli 
urug’ni ekish muhim ahamiyatga ega. 
Sholikorlik – bilan respublikamizning deyarli barcha viloyatlari shug’ullanadi. Malumotlarga 
ko’ra 1913 yil hozirgi O’zbekistonda 161,1 ming ga. erga sholi ekilgan, sholipoyaning har 
gektaridan 8-13 ts. hosil olingan. 1960 yil sholi maydonlari kengaytirildi, mahalliy navlar o’rniga, 
hosildorligi 60-70 ts/ga. beradigan, keskin ob-havo sharoitlari, kasallik va zararkunandalarga 
chidamli, doni to’kilmaydigan navlar ekila boshlandi.