Qaytganimda uyda bo’l Elchin Safarli

19 

   

Abadiy, o’zgarmas baxt - azobmi?  

Dostu  

        mening botinimda muvozanat va turgʻun uygʻunlik yoʻq. Umuman 

bu  narsa  boshqa  biror  kimsada  bormikan,  deb  oʻylab  qolaman. 

Muvozanat va uygʻunlik boʻlmasa-da sevgi va minnatdorlik bor. Hayot 

deb  atalmish  chirogʻim  qisqa  tutashuvlar  sababli  tez-tez  elektr 

tarmogʻidan uzib qoʻyilayotgandek tuyulmoqda. Garchi yetmish yoshga 

borib  bu  ajoyib  va  bir  paytning  oʻzida  muthish  dunyoni  yangiliklar  ila 

qabul  qilish  mushkul.  Hissiyotlar  allaqachon  barqarorlashgan  boʻlishi 

kerakdek.  

         Hech  narsaga  ishonmay  qoʻygan  kunlarimda  yillar  davomida 

orttirgan  tajribalarim  unutiladi.  Yosh  boladek  tanlov  oldida  ojiz 

qolaman.  

         Jan  bilan  Oʻzgirning  bortida  oʻtiribmiz.  Qor  erigan,  kun  iligan 

boʻlsa-da,  shamolning  zabti  telpaklarimizni  yechishga  monelik  qiladi. 

Doʻstim  horgʻin holda sigaret chekadi.  

---

Qaytganimda uyda bo’l                                                                                                                         Elchin Safarli 

 

@BookBek 

 

          "Jan,  sening  ham  kuning  gʻalati  oʻtyaptimi?  Bir  koʻtarilib,  bir 

pasaymoqdami? "  

        Jan  bir  daqiqa  sukut  saqlagancha  sigaretni  qor  uyumiga  tiqib 

oʻchiradi.  

         "Shu kunning oʻzi hayotdir... " 

Janning  mijozlari  koʻpaygan  hozir.  Psixolog  kishilarning  dardu 

hissiyotlarini  oʻzining  qalbidan  oʻtqaza  olmasa,  uning  taniga  ham, 

ruhiga  ham  shifo  berolmaydi.  Buncha  yukni  koʻtarib  yurish  uni  juda 

toliqtirgan.  Boshqalarga  sezdirmaslikka  harakat  qilsalarda  hasta 

bolakayni tarbiyalash bu hamkasb juftliklar uchun osonmas.  

         "Mijizlarimning ongu shuurida qanday hayollar borligini anglashga 

harakat  qilyapman,  ishimning  bosh  mazmuni  ham  shundan.  Ammo 

bugun birdan buyuk noaniqlik qarshisida barcha aytganlarimizning kuli 

koʻkka  sovrildi.  Aqlimiz  yetmaydigan  sinoatlar  hamma  vaqt  boʻladi. 

Balki  bu  yaxshlikkadir.  Hech  boʻlmasa  ikki  kun  dam  olishim  kerak. 

Darʼya bilan mashinada ummonning narigi sohiliga borib kelmoqchimiz. 

Leonni sizlarnikida qoldirsak maylimi?  U olis yoʻlni koʻtara olmaydi..." 

        Biz  oying  bilan  bundan  xursandman  boʻldik.  Mayli,  ular  dam 

olishsin, bu ularga foyfali.  

         Baʼzan  nimaki  boʻlishi  kerak  boʻlsa,  oʻz-oʻzidan  boʻlaveradi, 

degan  ishonch  bilan  barcha  ishlarni  oʻz  holiga  tashlab  qoʻyadigan 

masʼuliyatsiz odamning rolini oʻynash foydadan xoli emas.  

         Qizim,  bilasanmi,  nima  haqda  oʻylayapman?  Nuqsonlarning 

orasidan  ham  baxtga  qarashni  oʻrgangan  holda  unga  ega  boʻlish 

mumkin.  

        Mavridi  kelganda  mukammallikni  egallashdan  voz  kechish 

ushalmas  orzular  ----  saroblardan  xalos  qiladi.  Oʻz  nomukammalligini 

toʻldiradigan odamni umr boʻyi izlaydigan odamlar juda koʻp. Darvoqe, 

aynan mana shunday odamlarni sevib qolishadi!  

---

Qaytganimda uyda bo’l                                                                                                                         Elchin Safarli 

 

@BookBek 

 

        Toʻgʻri, kimdir izlash yoʻlida vaqtinchalikka ovunchoq topadi ham. 

Lekin  biror  xatoga  yoʻl  qoʻydimi,  bas,  mukammallik  izlovchining 

nigohida  ilinjlari  bir  zumda  shohsupadan  qulaydi,  xafsalasi  ham  pir 

boʻladi.  

         Bizning  oʻzimiz  mukammallikdan  yiroqmiz  va  boshqalardan  ham 

benuqsonlikni kutmasligimiz shart. 

        Harbiy asirlarni otishganidan soʻng insoniyatga boʻlgan ishonchini 

yoʻqotgan  va  daxshatli  "nima  uchun"  degan  savol  tinchlik  bermagan 

Pʼer Bezuxovni eslayman. Xalqdan chiqqan odamni uchratganidan soʻng 

u ruhdan qayta tugʻiladi.  

         "Demak yashash kerak, demak sevish va ishonish kerak! "  

         Dostu,  bolalikda  hayotdan  shunchaki  lazzatlana  bilsak,  voyaga 

yetgandan  soʻng  baxtni  kamalakdek  rang-barang,  afsonaviy  chizgilar 

bilan bejab-chirmab tashlaymizki, uning asl qiyofasini hayotda tanimay 

ham qolamiz.  

         Abadiy va oʻzgarmas baxtning oʻzi azob emasmi?...  

         Seni sogʻinib,  

    

Dadang