o ‘zgardi: sobiq sovet tizimining dinga ateistik hujumkorlik siyosatiga
barham berildi, vijdon erkinligi qonun orqali kafolatlandi.
D in va dunyoviy davlat orasidagi munosabat haqida gap ketar ekan,
eng aw alo, dinning davlatdan ajratilishi tam oyilini uning asosini
ta ’kidlash zarur. Bu haqda Konstitutsiyamizning 61-moddasida shun
day deyiladi: «Diniy tashkilotlar va birlashm alar davlatdan ajratilgan
ham da qonun oldida tengdirlar. Davlat diniy birlashmalaming faoliya-
tiga aralashmaydi»1
M azkur m oddada m uhim qoidalar m ustahkam qo‘yilgan. A w alo
diniy tashkilotlar qaysi konfessiyaga taalluqliligidan qat’i nazar, bir
xil huquqiy m aydonda faoliyat olib boradilar. Bugungi kunda
respublikamizda 15 ta noislomiy konfessiyaga mansub 186 ta tashkilot
em in-erkin faoliyat olib borayotgani ham buning amaliy ifodasidir.
Qolaversa, diniy birlashm alar faoliyatini tashkil etish ularning ichki
ishi hisoblanadi va davlat nazoratidan xolidir.
Shu bilan birga, diniy tashkilotlar davlatdan ajratilgan b o ‘lsa-da,
bu dinning jam iyatdan ajratilganini anglatmasligini ta ’kidlash zarur.
Zero, biror dinga e’tiqod qiluvchi fuqarolar ham jam iyatning tarkibiy
qismi va shu sababli din fuqarolik jamiyatida o ‘z mavqeiga ega bo‘ladi.
D in va jamiyat hayotidagi dialektik aloqadorlikdan din va dunyoviy
davlat munosabatini belgilab beruvchi boshqa bir tamoyil — din sohasida
kechayotgan o'zgarishlarni xolis va ilmiy o'rganish, bashorat qilish va
shundan kelib chiqib, ijobiy jarayonlar rivojiga yanada kengroq
imkoniyat yaratish, salbiy holatlarning oldini olishdir.
Davlatning dinga bo‘lgan munosabatini ifodalovchi boshqa bir tamoyil
shundan iboratki, davlat dinni xalq m a’naviyatining uzviy qismi sifatida
tan oladi. Shundan kelib chiqib, uning rivoji uchun tegishli shart-sharoit
yaratishga harakat qiladi.
l.A.Karimovning Oliy Majlisning o ‘n to‘rtinchi sessiyasida so‘zlagan
nutqida bu tamoyil o'zining yorqin ifodasini topgan: «Mamlakatimizni
demokratik tamoyiliar, ilm-fan yutuqlari, yuksak texnologiyalar asosida
m odernizatsiya qilish bilan birga, m uqaddas dinim izni, milliy o ‘zli-
gimizni asrab-avaylab yashashni maqsad qilib qo‘yganmiz»2. Bu fikrlar
hayotiy voqelikka aylanmoqda.
Dunyoviy davlatning dinga b o ‘lgan m unosabatida dindorlarning
huquqiy maqomi va davlat tomonidan o'tkazilayotgan tadbirlarda diniy
konfessiyalar haqidagi qonunlarning hayotga tatbiq etilishidek ikki
m uhim jihat ham bor.
'
Do'stlaringiz bilan baham: