Qarori dalillar maqbulligiga oid jinoyat-protsessual qonuni normalarini qo‘llashning ayrim masalalari to‘G‘risida

O‘ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY SUDI PLENUMINING

QARORI

DALILLAR MAQBULLIGIGA OID JINOYAT-PROTSESSUAL QONUNI NORMALARINI QO‘LLASHNING AYRIM MASALALARI TO‘G‘RISIDA

Qonun hujjatlariga o‘zgartirishlar kiritilganligi va tergov-sud amaliyotida masalalar kelib chiqqanligi munosabati bilan, “Sudlar to‘g‘risida”gi Qonunning 17-moddasigaasosan, O‘zbekiston Respublikasi Oliy sudi Plenumi qaror qiladi:

1. Sudlarning e’tibori shaxs uning jinoyat sodir etishda aybdorligi qonunda belgilangan tartibda isbotlangunga qadar aybsiz hisoblanishi haqidagi O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasida mustahkamlangan aybsizlik prezumpsiyasiga rioya etish zarurligiga qaratilsin.

Shu munosabat bilan surishtiruv, dastlabki tergov organlari va sud tomonidan har bir jinoyat ishini yuritishda jinoyat-protsessual qonuni normalariga qat’iy amal qilish shartligi to‘g‘risida O‘zbekiston Respublikasining Jinoyat-protsessual kodeksi (bundan buyon matnda JPK deb yuritiladi) 11-moddasida belgilangan talablarga, shu jumladan dalillarni to‘plash, tekshirish va baholashda, og‘ishmay rioya etish muhim ahamiyat kasb etadi.

Surishtiruvchi, tergovchi, prokuror va sud tomonidan qonun normalarini aniq bajarishdan va unga rioya qilishdan har qanday chekinish, u qanday sababga ko‘ra yuz berganligidan qat’iy nazar, shu yo‘l bilan olingan dalillarning maqbul emas (yaroqsiz) deb topilishiga olib keladi.

Maqbul bo‘lmagan dalillar yuridik kuchga ega bo‘lmay, ulardan JPK 82 — 84-moddalarida nazarda tutilgan holatlarni isbotlash uchun foydalanish hamda ularni ayblov asosiga qo‘yish mumkin emas.

2. Surishtiruv, tergov organlari va sudlarning e’tibori shunga qaratilsinki, isbot qilish jarayonida dalillarning maqbulligi to‘g‘risidagi masalani to‘g‘ri hal etish muhim o‘rin tutadi.

Dalillar maqbulligining shartlari quyidagilar:

dalil tegishli subyekt tomonidan, ya’ni dalilni olish bilan bog‘liq bo‘lgan protsessual harakatni o‘tkazishga vakolatli mansabdor shaxs tomonidan olingan bo‘lishi;

faktga oid ma’lumotlar faqat JPK 81-moddasining ikkinchi qismida qayd etilgan manbalardan olingan bo‘lishi;

dalil uni olish bilan bog‘liq protsessual harakatni o‘tkazishga oid qoidalar va tartibga rioya etilgan holda olingan bo‘lishi;

dalilni olishda tergov va sud harakati jarayoni va natijalarining qayd etilishiga doir qonunning barcha talablariga amal qilingan bo‘lishi shart.

Sudlarga tushuntirilsinki, dalillar maqbulligiga taalluqli yuqorida sanab o‘tilgan shartlardan birortasiga amal etilmasligi dalilning maqbul emas deb topilishiga asos bo‘ladi.

3. JPK 95¹-moddasiga ko‘ra, agar faktik ma’lumotlar qonunga xilof usullar orqali yoki jinoyat protsessi ishtirokchilarini qonun bilan kafolatlangan huquqlaridan mahrum qilish yoki bu huquqlarni cheklash yo‘li bilan yoxud JPK talablari buzilgan, shu jumladan quyidagi hollarda olingan bo‘lsa maqbul emas deb topiladi:

1) jinoyat protsessi ishtirokchilariga yoki ularning yaqin qarindoshlariga nisbatan qiynoqqa solish va boshqa shafqatsiz, g‘ayriinsoniy yoki qadr-qimmatni kamsituvchi muomala hamda jazo turlarini qo‘llagan holda;

2) ularni soxtalashtirish (qalbakilashtirish) yo‘li bilan;

3) gumon qilinuvchining, ayblanuvchining yoki sudlanuvchining himoyaga bo‘lgan huquqlari, shuningdek tarjimon xizmatlaridan foydalanish huquqi buzilgan holda;

4) jinoyat ishi bo‘yicha protsessual harakatning mazkur jinoyat ishini yuritishni amalga oshirish huquqiga ega bo‘lmagan shaxs tomonidan bajarilishi natijasida;

5) noma’lum manbadan yoxud jinoyat ishini yuritish jarayonida aniqlash mumkin bo‘lmagan manbadan;

6) jabrlanuvchi, guvoh, gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchining surishtiruvdagi, dastlabki tergovdagi sudda dalillar majmui bilan o‘z tasdig‘ini topmagan ko‘rsatuvlaridan.

4. JK 235-moddasi va 1984-yil 10-dekabrdagi “Qiynoqlarga solishga va muomalada bo‘lish va jazolashning boshqa shafqatsiz, g‘ayriinsoniy yoki qadr-qimmatni tahqirlovchi turlariga qarshi Konvensiya”ning 1-moddasiga ko‘ra, qiynoqlar hamda boshqa shafqatsiz, insoniylikka zid yoki qadr-qimmatni kamsituvchi muomala va jazo deganda, mansabdor shaxs yoki boshqa rasmiy shaxs tomonidan yoxud rasmiy yoki boshqa shaxs dalolatchiligi yoki xabardorligi yoxud indamasdan bergan roziligi bilan boshqa shaxs tomonidan sodir etilgan harakat tushunilib, uning natijasida qasddan shaxsga quyidagi maqsadlarda kuchli og‘riq, jismoniy, ruhiy yoki psixologik azob yetkaziladi:

undan yoki uchinchi shaxsdan axborot yoki u sodir etgan yoxud sodir etilishida u gumon qilinayotgan harakat bo‘yicha iqrorlik olish;

uni yoki uchinchi shaxsni qo‘rqitish yoki u yoki bu harakatni sodir etishga majburlash.

Dalillarni to‘plash va mustahkamlashda ruxsat berilmagan usullar qo‘llanilganligi to‘g‘risida murojaat kelib tushgan holda surishtiruvchi, tergovchi, prokuror, sud arz qiluvchining vajlarini xizmat tekshiruvi va sud-tibbiy yoki boshqa ekspertiza tayinlash yo‘li bilan tekshirishi shart.

5. Dalillarni soxtalashtirish (qalbakilashtirish) deganda, isbotlashni amalga oshirayotgan yoki isbotlashda ishtirok etish uchun jalb qilinayotgan shaxslar tomonidan g‘arazli yoki boshqa past niyatlarda tergovga qadar tekshiruv yoki jinoyat ishi materiallari bo‘yicha hujjatlarga yoxud ashyolarga bila turib yolg‘on ma’lumotlarni kiritishda va boshqacha tarzda buzib ko‘rsatishda namoyon bo‘lgan harakatlar tushunilishi lozim.

6. Gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchining himoyaga bo‘lgan huquqlari, jumladan quyidagi hollarda buzilgan hisoblanadi, agar:

protsessual harakatda qonunga ko‘ra himoyachi ishtiroki shart bo‘lib, dalil surishtiruv, dastlabki tergov organi yoki sud tomonidan uning ishtirokisiz olingan bo‘lsa;

gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchiga uning himoyaga bo‘lgan huquqi tushuntirilmagan yoki bu huquqdan foydalanish imkoniyati amalda ta’minlanmagan bo‘lsa.

Sudlar shuni nazarda tutishlari lozimki, gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchining himoyaga bo‘lgan huquqlari buzilishi masalasiga oid batafsil tushuntirishlar O‘zbekiston Respublikasi Oliy sudi Plenumining “Gumon qilinuvchi va ayblanuvchini himoya huquqi bilan ta’minlashga oid qonunlarni qo‘llash bo‘yicha sud amaliyoti to‘g‘risida” 2003-yil 19-dekabrdagi 17-sonli qarorida berilgan.

7. Jinoyat ishi bo‘yicha protsessual harakat bunga huquqi bo‘lmagan shaxs tomonidan quyidagi hollarda dalil olishda namoyon bo‘ladi:

surishtiruvchi, tergovchi yoki prokurorning yozma topshirig‘isiz tergovga qadar tekshiruv yoki tezkor-qidiruv faoliyatini amalga oshiruvchi organ tomonidan;

ishni belgilangan tartibda o‘z yurituviga qabul qilmagan yoki tergov (surishtiruvchilar) guruhiga kiritilmagan tergovchi (surishtiruvchi) tomonidan;

JPK 76-moddasida nazarda tutilgan asoslar bo‘yicha rad etilishi lozim bo‘lgan shaxs tomonidan.

8. Dalil, agar u noma’lum manbadan yoxud jinoyat ishini yuritish jarayonida aniqlash mumkin bo‘lmagan, jumladan, qonunda nazarda tutilmagan manbadan, masalan qonun hujjatlarida belgilangan tartibda rasmiylashtirilmagan tezkor-qidiruv tadbiri davomida olingan dalillar maqbul emas deb hisoblanadi.

9. Dalil u JPK talablari buzilgan tarzda, jumladan, quyidagi hollarda olingan bo‘lsa ham maqbul emas deb topiladi, agar:

a) tergov harakati qonunda nazarda tutilgan hollarda prokuror yoki sudning roziligi olinmasdan o‘tkazilgan bo‘lsa (kechiktirib bo‘lmaydigan hollar bundan mustasno);

b) tergov harakatida xolis sifatida ish bo‘yicha manfaatdor shaxs, shu jumladan, huquqni muhofaza qiluvchi organlar xodimlari yoki ularga jamoatchilik asosida ko‘maklashuvchi boshqa shaxslar ishtirok etgan bo‘lsa;

v) ekspert xulosasi ekspertiza tayinlash vaqtida gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchining huquqlari buzilgan holda, shuningdek, ekspert rad etilishi shart bo‘lgan holda olingan bo‘lsa;

g) gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchining yaqin qarindoshlari JPK 116-moddasi talablariga xilof ravishda o‘z roziligisiz gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchiga tegishli holatlar yuzasidan so‘roq qilingan bo‘lsa;

d) gumon qilinuvchi, ayblanuvchining surishtiruv va dastlabki tergov davrida guvoh sifatida so‘roq qilinganda bergan ko‘rsatuvlari sud majlisida boshqa dalillar bilan tasdiqlanmagan bo‘lsa;

e) jabrlanuvchi, guvohning faraz, taxmin, mish-mishlarga asoslangan ko‘rsatuvlari, shuningdek, jabrlanuvchi, guvoh o‘zining xabardorligi manbasini aytib bera olmagan yoki aytishni xohlamagan hollarda;

j) so‘roq yuritilayotgan tilni (alfavitni) bilmaydigan yoki yetarlicha bilmaydigan gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, jabrlanuvchi, guvohning ko‘rsatuvlari tarjimon (mutaxassis) ishtirokisiz olingan bo‘lsa;

z) voyaga yetmagan gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, jabrlanuvchi, guvoh ko‘rsatuvlari qonuniy vakilining (JPK 549-moddasi), zarur hollarda esa, pedagog yoki psixologning ishtirokisiz olingan bo‘lsa (JPK 554-moddasi);

i) guvoh yoki jabrlanuvchi tariqasida so‘roq qilinishi mumkin bo‘lmagan shaxslarning ko‘rsatuvlari (JPK 115-moddasi);

k) dalillarni qayd etishning protsessual formasi buzilgan bo‘lsa:

tergov harakatlari va sud tergovida ishtirok etuvchi shaxslarga oid ma’lumotlar yo‘qligi;

tergov harakatlari va sud tergovida ishtirok etuvchi shaxslarga huquq va majburiyatlarining tushuntirilmaganligi;

tergov harakatlari boshlangan hamda tugallangan vaqtning ko‘rsatilmaganligi;

raqamli (elektron) tashuvchi jismlardagi ma’lumotlar mutaxassis ishtirokisiz olib qo‘yilganligi yoki ko‘zdan kechirilganligi;

JPK 90 — 93-moddalarida nazarda tutilgan boshqa, jumladan o‘ta og‘ir jinoyatlar bo‘yicha hodisa sodir bo‘lgan joyni ko‘zdan kechirish tarzidagi, tintuv, ko‘rsatuvlarni hodisa sodir bo‘lgan joyda tekshirish, tergov eksperimenti tarzidagi protsessual harakatlar videoyozuv vositalaridan foydalangan holda qayd etilishi shartligi to‘g‘risidagi talablar bajarilmaganligi;

l) daxlsizlik huquqi buzilgan holda ushlab turilgan, uy qamog‘i yoki qamoqqa olish tarzida ehtiyot chorasi qo‘llanilgan yoki jinoiy javobgarlikka tortilgan shaxsdan iqrorlik ko‘rsatuvi olingan bo‘lsa;

m) O‘zbekiston Respublikasining “Tezkor-qidiruv faoliyati to‘g‘risida”gi Qonunida nazarda tutilgan talablar buzilgan holda to‘plangan bo‘lsa;

n) tadbirkorlik subyektlari faoliyatini tekshirish (taftish qilish) JPK 187¹-moddasi talablari buzilgan holda o‘tkazilgan bo‘lsa.

10. Tushuntirilsinki, jinoyat to‘g‘risidagi ariza, xabar bilan birga taqdim etilgan hujjatlar, predmetlar (narsalar), fotosuratlar, audio-, videoyozuvlar faqat ushbu materiallarni taqdim etgan shaxslar ish qo‘zg‘atilgandan keyin so‘roq qilingan va taqdim etilgan hujjatlar, predmetlar (narsalar) kim tomonidan, qachon, qayerda, qanday holatlarda topilganligi yoki fotosurat, audio-, videoyozuvlar amalga oshirilganligi aniqlangan holdagina maqbul dalil sifatida foydalanilishi mumkin. Taqdim etilgan predmetlar (narsalar)ni maqbul dalil deb topishning zarur sharti ularni ko‘zdan kechirish to‘g‘risidagi bayonnoma tuzilganidan so‘ng chiqariladigan, predmetlar (narsalar)ni ishga ashyoviy dalil sifatida qo‘shish to‘g‘risidagi qaror (ajrim) hisoblanadi. Zarur hollarda hujjatlar, predmetlar (narsalar), fotosuratlar, audio-, videoyozuvlarni ishga daliliy ashyo sifatida ishga qo‘shish masalasini hal etish uchun tegishli ekspertiza tayinlanishi mumkin.

11. JPK 26-moddasiga muvofiq jinoyat ishini birinchi instansiyada mazmunan ko‘rib chiqayotgan sud dalillarni bevosita tekshirishi: gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchi, jabrlanuvchi va guvohlarni so‘roq qilishi, faqat sud majlisida tekshirilgan dalillarga asoslanib hukm chiqarishi shart.

Shundan kelib chiqib, guvoh, jabrlanuvchining, agar ularning sudga kelmaganligi sabablari aniqlanmagan yoki ular sudga uzrsiz sababga ko‘ra kelmagan bo‘lsa, sudda o‘qib eshittirilgan ko‘rsatuvlari maqbul dalil sifatida foydalanilishiga yo‘l qo‘yilmaydi, basharti sud ularni sudga kelishini ta’minlash yuzasidan qonunda nazarda tutilgan choralarni ko‘rmagan, manfaatdor taraf esa, ularning ko‘rsatuvlari o‘qib eshittirilishiga e’tiroz bildirgan bo‘lsa (JPK 261, 262-moddalari). Mazkur qoida guvoh, jabrlanuvchini obyektiv sabablarga ko‘ra (masalan, sud majlisida so‘roq qilishga to‘sqinlik qiluvchi og‘ir kasallik, turar joyini aniqlash imkoni yo‘qligi, mamlakat hududidan chetga doimiy yashash uchun, uzoq yoki nomuayyan muddatga chiqib ketganligi va h.k.) sudga kelishini ta’minlash imkoniyati bo‘lmagan hollarga tatbiq etilmaydi.

12. Surishtiruv, dastlabki tergov organlari va sudlar shuni nazarda tutishlari lozimki, to‘plash paytida yo‘l qo‘yilgan qonun buzilishi sababli maqbul emas deb topilgan ayrim dalillardan isbot qilishda tegishli protsessual harakatlar belgilangan talablarga amal qilgan holda o‘tkazilgandan so‘ng foydalanilishi mumkin (masalan, tergov yoki sud harakati o‘tkazish bayonnomalarida ayrim ma’lumotlar yoki bandlarning yo‘qligi, basharti bu kamchilikni xolislar, ushbu harakatning boshqa ishtirokchilarini, zarur hollarda esa, surishtiruvchi yoki tergovchini so‘roq qilish orqali bartaraf qilish imkoniyati bo‘lsa va h.k.).

Shu bilan birga, maqbul emas deb topilgan ayrim dalillarni, ularning yuridik tabiatiga ko‘ra, tiklashning imkoniyati yo‘q (masalan, qonunga muvofiq roziligi olinishi shart bo‘lgan hollarda jabrlanuvchini, guvohni uning roziligini olmasdan takroran so‘roq qilish, shaxsni yoki narsani tanib olish uchun takroran ko‘rsatish va h.k.) bo‘lib, bu isbot qiluvchi subyektni muayyan holatni tasdiqlovchi vosita sifatida mazkur dalilga tayanish huquqidan mahrum etadi.

13. Surishtiruv, dastlabki tergov organlari va sudlar shuni e’tiborga olishlari lozimki, ish bo‘yicha har qanday qaror qabul qilishda, shu jumladan ayblov dalolatnomasi, ayblov xulosasi va hukmda maqbul emas dalillarga asoslanish mumkin emas.

Agar qo‘shimcha dalillar to‘plash imkoniyati bo‘lmasa, sud protsessual qonun talablariga rioya etilgan holda to‘plangan dalillar majmuiga asoslanib ish bo‘yicha qat’iy qaror qabul qilishi kerak.

14. Qonun buzilishi oqibatida olingan dalil surishtiruvchi, tergovchi, prokuror va sud tomonidan maqbul emas deb topilishi mumkin.

Dalilni maqbul emas deb topish to‘g‘risidagi iltimosnoma gumon qilinuvchi, ayblanuvchi, sudlanuvchi, uning himoyachisi yoki qonuniy vakili, shuningdek, jabrlanuvchi, fuqaroviy da’vogar, fuqaroviy javobgar, ularning vakillari tomonidan ishni sudga qadar yuritishning har qanday bosqichida va sud majlisida arz qilinishi mumkin.

Surishtiruvchi, tergovchining dalilni maqbul emas deb topish to‘g‘risidagi iltimosnomani qanoatlantirishni rad etish to‘g‘risidagi qarori ustidan arizachi mazkur qaror bilan tanishtirilgan paytdan e’tiboran ikki sutka ichida prokurorga shikoyat berilishi mumkin (JPK 377-moddasi).

Dalilni maqbul emas deb topish to‘g‘risidagi iltimosnoma qanoatlantirilishining rad etilishi bunday iltimosnomani takroran, shu jumladan ish sud majlisida ko‘rilayotganda arz qilinishiga to‘sqinlik qilmaydi.

Sudlarga tushuntirilsinki, qonunda qayd etilgan dalillar maqbulligi shartlaridan birortasiga rioya etmaslik mazkur dalilni maqbul emas, ya’ni uning asosida protsessual qarorlar qabul qilish uchun yuridik kuchga ega emas deb topishga asos bo‘ladi (JPK 94, 95-moddalari).

15. Shuni nazarda tutish lozimki, qonunda dalillarga baho berish jinoyat ishini yuritishga mas’ul bo‘lgan davlat organlari va mansabdor shaxslari vakolatiga tegishli bo‘lganligi sababli, jinoyat protsessining boshqa ishtirokchilari (jamoat ayblovchisi, himoyachi, jabrlanuvchi, ayblanuvchi va h.k.) faqat mazkur organlarning dalillar aloqadorligi, maqbulligi va ishonchliligi to‘g‘risidagi qaror (ajrim)lari ustidan qonunda belgilangan tartibda shikoyat berish yo‘li bilan e’tiroz bildirishga haqlidirlar.

16. Qonun buzilishi natijasida olingan dalilni maqbul emas deb topishda surishtiruvchi, tergovchi, prokuror ishni sudga qadar yuritish bosqichida (JPK 46-bobi), birinchi instansiya sudi esa, sud tergovi davomida bunday qaror sabablarini ko‘rsatgan holda, uni dalillar majmuidan chiqarish to‘g‘risida qaror (ajrim) chiqarishi shart. Dalilning maqbulligiga oid masala maslahat xonasida (alohida xonada) kelib chiqqan taqdirda, sud dalilni maqbul emas deb topib, uni dalillar majmuidan chiqarish to‘g‘risida asoslantirilgan qaror qabul qiladi va bu haqda hukmning tavsif qismida ko‘rsatadi. Apellatsiya, kassatsiya, nazorat instansiyasi sudining bu haqdagi qarori uning ajrimi (qarori) asoslantirish qismida bayon etiladi.

17. Sudlarga tushuntirilsinki, ishni mazmunan ko‘rish paytida har bir instansiya sudi, taraflarning iltimosnomasi bilan chiqarilgan dalilni maqbul deb topish to‘g‘risidagi masalani qayta muhokama etishi mumkin.

18. Sudlar har bir jinoyat ishi bo‘yicha surishtiruv, tergov olib borish, shuningdek, sud muhokamasi davrida jinoyat-protsessual qonunining isbot qilishning umumiy shartlariga oid talablariga rioya qilinganligini sinchiklab tekshirishlari va yo‘l qo‘yilgan qonun buzilishi hollari yuzasidan xususiy ajrim chiqarish orqali munosabat bildirishlari, ishda ishtirok etayotgan biron-bir shaxsning harakatlarida jinoyat alomatlari aniqlangan hollarda jinoyat ishini qo‘zg‘atish to‘g‘risidagi masalani hal qilish uchun tegishli materiallarni prokurorga yuborishlari shart.

19. Mazkur qaror qabul qilinishi munosabati bilan O‘zbekiston Respublikasi Oliy sudi Plenumining 2004-yil 24-sentabrdagi “Dalillar maqbulligiga oid jinoyat-protsessual qonuni normalarini qo‘llashning ayrim masalalari to‘g‘risida”gi 12-sonli qarori o‘z kuchini yo‘qotgan deb hisoblansin.

Oliy sud raisi K. KAMILOV

Plenum kotibi, Oliy sud sudyasi I. ALIMOV

Toshkent sh.,

2018-yil 24-avgust,

24-son