Qadimgi Nasaf shahridan besh-o'n chaqirim shimolroq tomondagi Qo'ng'irtov

LiveBooks.uz kitoblar dunyosi
88

---

Saylanma. Abdulla Oripov 
Bu ko‘hna dunyoda yashadim nega,
Yaydoq ot misoli bo‘ldim beega.
Malomat qilurman, olomon, senga:
Men kimga suyangum Allohdan boshqa.
Mendan ranjimasin bo‘lsa do‘st agar,
Balki ularning ham dilida kadar,
Hoynahoy mendaylar degay muqarrar:
Men kimga suyangum Allohdan boshqa.
Umr ham oxirlab bormoqda sekin,
Endi sarg‘aymoqda men ekkan ekin.
Mayli, sen o‘zingga suyangil, lekin,
Men kimga suyangum Allohdan boshqa.
1992
MULOQOT 
- Baxtsizman, toleim kulmaydi,
Onajon, qoshingga ketayin.
- Ketganlar hech qaytib kelmaydi,
Bardosh qil deyman, oh, netayin.
- Ne uchun dunyoda tug‘ildim,
Bu qadar omadsiz, bechora.
- O’zim ham bir umr bo‘g‘ildim,
Bolajon, noiloj, nachora.
- Ne uchun yovuzdir odamlar,
Birovi toptaydi birini?
- Meni ham yedi-ku shu g‘amlar,
Bilmadim bu holning sirini.
- Insonga ishondim - xor bo‘ldim,
Sen deding - bir ishonch sabrdir.
- O’zim ham ishonchga zor bo‘ldim,
Oqibat topganim qabrdir.
- Bosh urib borarga yo‘qdir joy,
Onajon, qoshingga ketayin.
- Bolajon, horibsan hoynahoy,
Bardosh qil deyman, oh, netayin.
- Chorlasang, madadkor bo‘lolsang,
Visoling ruhimi shod etar.
- Sen ham gar yo‘qlikka yo‘l olsang,
Borliqda kim meni yod etar?!
1992