Psixologiya kafedrasi umumiy pedagogika nazariyasi va amaliyoti

Jaqon Otin Uvaysiy va uning ta’lim-tarbiyaga qushgan qissasi

Shoirani 16 - 17 yoshlarida (taxminan 1796-1797 yillar orasida) Marg’ilonlik Xojixon ismli yigitga uzatadilar. Uvaysiy Quyoshxon, Muqammadxon ismli ug’il-qizlarning onasi buladi. U ruzg’or egasi bulganda qam adabiy mutolaa, ijodiy ishini qamda muallimlik faoliyatini davom ettiravergan.

Ba’zi manbalardan ma’lum bulishicha, Uvaysiyning iltimosiga kura otasi uni Quqonga, bir dustinikiga yuboradi. Quqonlik qomiysi uni juldur paranjida, kampir qiyofasida saroyga borishini maslaqat bergandi, qarangki, uning tashqi qiyofasiga qarab, uni saroyga kiritmaydilar. Shunda «kampir» soqchiga bir qog’oz berib, podshoga topshirishni iltimos qiladi. Bu qog’ozda uning mashqur g’azali bitilgan edi. Xon g’azalni ukib kurib, xat egasini uning yoniga olib kelishga buyuradi va axli majlisga uning g’azalini uqib eshittiradi. Bu Uvaysiy edi. Shu kundan boshlab Uvaysiy saroyda qoladi va xon uni Urdadagi xonim-oyimlarga murabbiya etib tayinlaydi.

3.(2.3)-slayd