«Yangi O‘zbekistonda islohotlarni amalga oshirishda zamonaviy axborot-kommunikatsiya texnologiyalaridan foydalanish» mavzusida Xalqaro ilmiy-amaliy konferentsiya Andijon 27-29 oktabr 2021 yil 667
-табиий ресурсларни тиклаш зарурлиги, атроф табиий муҳит ва инсон
саломатлиги учун зарарли тиклаб бўлмас оқибатларга йўл қўймаслик;
-табиатни муҳофаза қилиш вазифаларини хал этишда ошкоралик;
-табиатни муҳофаза қилиш соҳасида миллий, регионал ва халқаро
манфаатларни уйгунлаштириш;
Табиатни муҳофаза қилиш қонунлари талабларини бузганлиги учун
жавобгар бўлиш [1]. Республикада экологик таълим ва тарбия экологик
ҳуқуқий маданиятни такомиллаштириш билан боғлиқ масалалар, Ўзбекистон
Республикасининг «Табиатни муҳофаза қилиш тўғрисида»ги ҳамда таълимда
атроф-муҳитни муҳофаза қилиш бўйича Давлат дастури даражасида
белгиланган вазифалар мохиятидан келиб чиқиш йўлга қўйилган.
Зеро, соғлом миллат ҳар қандай юксак цивилизацияга эришган
мамлакатнинг нафакат стратегик бойлиги, шу билан бирга миллий
хавфсизлик, миллий мустақилликнинг ишончли кафолатидир. Бизни
фикримизча шахс баркамоллигида экологик ҳуқуқий маданият ва
дунёқарашни юксалтиришнинг, давлат ва жамият умумий маданияти билан
боғлиқ объектив омиллари ва индивидуал шахс дунёқараши билан боғлиқ
субъектив омиллари мавжуд. Жамият олдида ҳар бир жараённи ижобий амалга
оширишга қандай чора-тадбирларни қўллаш кераклиги доимо муаммо бўлиб
турган. У шундай чора-тадбирлар бўлиши керакки, охир-оқибат, халқни бунга
эргаштириш осон бўлсин. Биз бу борада жамиятдаги мавжуд таълим-тарбия
тизимини, кундалик ҳаётидаги атроф-муҳитга эътиборни муҳим чора-тадбир
деб белгилашимиз мумкин. Аммо масъулият даражасида маълум бир
субъективлик лозим. Бунда масъулиятни эслатиб турувчи жамиятимиз
қонунлари ўзига хос барометр бўлиб хизмат қилади.
Ўзбекистон Республикаси Конституциясининг 21-боби маҳаллий давлат
ҳокимияти асосларига бағишланган Конституциянинг 100-моддасига мувофиқ
маҳаллий ҳокимият органлари ихтиёрига қуйидагилар киради:
-қонунийликни, ҳуқуқий-тарғиботни ва фуқароларнинг хавфсизлигини
таъминлаш;
-маҳаллий коммунал хўжаликка раҳбарлик қилиш;
-атроф-муҳитни муҳофаза қилиш ва бошқалар.
Бугунги ишлаб чиқариш жараёнида атроф-муҳитнинг экологик ахволи
анча оғирлашиб бораётгани сир эмас, аммо шу билан бирга маҳаллий ишлаб
чиқариш корхоналари ҳам имкон қадар табиатни гигиеник мувозанатини
қонуний меъёрлар даражасида сақлаб қолишга ҳаракат қиляпти [2].
Айникса табиатни муҳофаза қилишда экологик ҳуқуқни билиш жамият
гигиеник тузилишини объектив манбаини белгилайди. Экологик ҳуқуқ аслида
табиий ресурсларни муҳофаза қилиш ва ундан оқилона фойдаланиш
соҳасидаги муносабатларни тартибга соладиган юридик меъёрлар
мажмуасидир. Демак шу юридик меъёрлар жамиятда бугун ўз аксини топмоғи
лозим.