414
mavjud ko`pgina iqtisodiy faoliyat turlaridan eng muhimlaridan biri - bu qo`y
etishtirish edi. Shahardagi ko`pgina oilalar qo`ylarni etishtiruvchi xo`jalikkka
(fermalarga) ega edilar, ular qo`ylarning yunglarini keyinchalik kiyim-kechak
sifatida ishlatish uchun sotishar edi.
Bizni hikoyamiz boshlangan vaqtda quylar ko`pgina vaqtlarini shaharni
qamrab olgan Umumiy Maydon deb nomalnuvchi umumiy yerlarda
(yaylovlarda) yotib o`tkazishar edi. Shaharda hech bir oila o`zining shaxsiy yer
maydoniga ega emas edi. Buning o`rniga aholi kollektiv (jamoa) yer
maydonlariga (yaylovlariga) ega bo`lib, o`z qo`ylarini mazkur yerlarda boqishar
edi. Kollektiv (jamoa) mulki yaxshi samara beradi, chunki yerlar yaxshi
ko`rinishda saqlanadi. Kishilar o`zlari uchun shaxsiy yer maydonlarini ajratib
olgunlariga qadar Umumiy Maydon iste’moldan cheklanmagan xususiyatga ega
edi va kishilarni qo`y etishtirishlarida hech qanday to`siqlar mavjud emas, bir
so`z bilan aytganda hamma baxtli edi.
Yillar o`tishi bilan shaharcha aholisi soni ham unga baravar ravishda
Umumiy Maydonda boqilayotgan qo`ylar soni ham ortib borar edi. Yer
maydonining o`zgarmas hajmida qo`ylar sonini ortib borishi erni o`zini o`zi
qayta tiklash qobiliyatini kamaytirib borar edi. Oxir oqibat yerni tarkibi shu
darajada yomonlashib ketdiki natijada u o`zining hosildorlik darajasini butkul
yo`qotdi.
Ekinlarsiz Umumiy Maydonda qo`ylarni etishtirish imkonsiz va
qachonlardir rivoj topgan yung etishtirish sanoati o`z o`zidan yo`qolib boradi.
Ko`pgina oilalar o`zini o`zi ta’minlash uchun daromad manbaalarini
yo`qotishadi. Xo`sh, ushbu muammoni yuzaga kelish sabablari nima? Nega
cho`ponlar qo`ylar sonini Umumiy Maydonni ishdan chiqarish darajasigacha
o`sishiga yo`l qo`yishdi. Muammo shundaki, ommaviy va xususiy rag`batlar
(manfaatlar) tubdan farq qiladi.
Hosildor erlar sifatini saqlab qolish cho`ponlarning birgalikdagi jamoaviy
xarakatlariga bog`liq. Agar cho`ponlar birgalikda harakat qilishganida edi, ular
qo`ylar sonini Umumiy Maydon quvvati etadigan darajada saqlab qolishlari
415
mumkin edi. Biror bir oila uning qo`ylari sonini kamaytirishdan manfaatdor
emas, lekin har bir qo`ylar guruhi aslida umumiy muammoning alohida bir
bo`lagi hisoblanadi.
Aslini olganda, umummilliy resurslar fojeasi tashqi ta’sirlarni
o`rganmaganlikdan kelib chiqadi. Bir oilaning qo`ylari umumiy maydonda
boqilganda bu o`z o`zidan ikkinchi bir oila qo`y boqishi mumkin bo`lgan yer
maydoni sifatini yomonlashtiradi. Kishilar yaylovda qancha qo`y boqish
mumkinligini aniqlashayotganda bu kabi tashqi masalalarga befarqlik bilan
yondoshishadi, natijada qo`ylarning umumiy soni haddan ziyod ortib ketadi.
Agar muammo ilgariroq ko`rib chiqilganda shahar aholisi buning echimini
turli usullar bilan topgan bo`lishar edi. Buni har bir oiladagi qo`ylar sonini
cheklash, ularning ma’lum bir soni uchun soliq joriy etish yoki qo`ylarning
ma’lum bir sonini boqish huquqini auktsion savdolarida sotish kabi usullar bilan
tartibga solish mumkin edi. Ya’ni o`rta asrlardagi shahar qo`ylar sonini haddan
ziyod ortib ketishi muammosini zamonaviy jamiyat atrof muhitni ifloslanishiga
qarshi kurashayotgan usullar orqali bartaraf etishi mumkin edi.
Buning ustiga er bilan bog`liq holat uchun yana ham soddaroq usullar
mavjud: shahar yer maydonini barcha oilalarga teng bo`lib berishi mumkin edi.
Har bir oila o`z er maydonini to`siqlar bilan chegaralashi, keyinchalik uni chorva
sonining haddan ziyod ko`p bo`lishidan himoyalashi mumkin edi. Shunday
qilib, er umummilliy resurs emas, balki xususiy mulkka aylana boshlaydi. Bu
narsa aslida 17-asrda Angliyada o`rab olish vaqtida yuz berdi ham.
Do'stlaringiz bilan baham: