85
qay darajada yaqin bo
ʻ
lsa, kommunikativ faoliyat shu darajada samarali va muvaffaqiyatli amal-
ga oshadi. Aks holda nutqiy faoliyat muvaffaqiyatsiz kechadi. E‘tibor berilsa, jamiyatda turli ji-
hatlari bilan bir-biridan farqlanuvchi kishilarning o
ʻ
zaro muloqotga kirishishi muayyan nutqiy
vaziyatda yuzaga keladigan pragmatik to
ʻ
siq ko
ʻ
lamining naqadar keng bo
ʻ
lishi mumkinligi ha-
qida tasavvur uyg
ʻ
otadi. Ya‘ni nutqning ijtimoiy-differensial xoslanishi natijasida yuzaga keladi-
gan pragmatik to
ʻ
siq muloqot vaziyatida turlicha namoyon bo
ʻ
ladi.
Pragmatik to
ʻ
siq so
ʻ
zlovchi va tinglovchi o
ʻ
rtasidagi kommunikativ munosabat ta‘sirida
yuzaga kelgani sababli, avvalo, uning ikki tomonlama xarakterga ega ekanini qayd etish lozim.
Boshqacha qilib aytganda, bu hodisa bir tomondan, so
ʻ
zlovchining tildan noto
ʻ
g
ʻ
ri foydalanishi
natijasida yuzaga kelsa, ikkinchi tomondan, tinglovchining so
ʻ
zlovchi nazarda tutayotgan ifoda
mazmunini umuman anglamasligi, ba‘zan esa qisman yoki butunlay noto
ʻ
g
ʻ
ri tushunishi natija-
sida sodir bo
ʻ
ladi. Yuqorida ta‘kidlanganidek, kommunikantlarning o
ʻ
zaro o
ʻ
xshash yoki farqli
xususiyatlarga egaligi pragmatik to
ʻ
siqning hosil bo
ʻ
lishida muhim omil sanaladi. Masalan, biri
bola, ikkinchisi katta yoshli kishi bo
ʻ
lgan muloqot ishtirokchilari o
ʻ
rtasida tengdosh kommuni-
kantlarga nisbatan pragmatik to
ʻ
siqning kelib chiqish ehtimoli yuqoriroq bo
ʻ
ladi.
Ayniqsa, bir-birining tili haqida umuman ma‘lumotga ega bo
ʻ
lmagan, farqli tillarda so
ʻ
z-
lashuvchi kishilar o
ʻ
rtasida ijtimoiy munosabatning o
ʻ
rnatilishi va amalga oshishi deyarli imkon-
siz. Til bilmaslik omili ular o
ʻ
rtasida samarali (muvaffaqiyatli) aloqa-aralashuvning amalga oshi-
shiga yo
ʻ
l qo
ʻ
ymaydi. Qarindosh (yaqin) bo
ʻ
lgan tillar vakillarining o
ʻ
zaro muloqotida esa kom-
munikativ munosabat muvaffaqiyatli bo
ʻ
lmasa-da, muayyan darajada amalga oshadi. Bu vazi-
yatda ham lisoniy omil asosiy rolni bajaradi. Shuningdek, nolisoniy omillar ham pragmatik to
ʻ-
siqni yuzaga keltirib, kommunikativ muvaffaqiyatsizlikka sabab bo
ʻ
ladi. Bu holat o
ʻ
zaro qarin-
dosh bo
ʻ
lgan o
ʻ
zbek va turk tillari materiallarini qiyosiy tahlil qilish jarayonida yaqqol ko
ʻ
zga
tashlanadi. Quyida bu haqdagi mulohazalarimizni bayon etamiz.
Ma‘lumki, o
ʻ
zbek va turk tilining umumiy va o
ʻ
xshash jihatlari talaygina. Biz ko
ʻ
pincha turk
tiliga o
ʻ
rganilishi eng oson til sifatida qaraymiz. Aslida ham shunday. Boshqa tillar bilan qiyos-
langanda bu fikr o
ʻ
zini oqlaydi. Shuning uchun ham qardosh turklar bilan oddiy muloqot jara-
yonida tarjimonga ehtiyoj sezilmaydi. Nazarda tutilayotgan fikr adresatga bir amallab tushun-
tirishga erishiladi. Biroq ana shu ―amallab‖ so
ʻ
zining o
ʻ
zidan muloqot jarayonida bir necha marta
pragmatik to
ʻ
siqqa duch kelinishini anglash qiyin emas.
Qardosh xalqlar vakillarining o
ʻ
zaro muloqoti jarayonida pragmatik to
ʻ
siq hosil qilib, kom-
munikativ muvaffaqiyatsizlikka sabab bo
ʻ
luvchi asosiy omil kommunikantlar tillarining o
ʻ
zaro
yaqinligidir. Ya‘ni biz har qancha harakat qilsak ham, o
ʻ
zimiz uchun butunlay notanish bo
ʻ
lgan
tilda so
ʻ
zlashuvchi kishiga fikrimizni bayon qilib bera olmaymiz. Buning uchun o
ʻ
sha tilni
bilishimiz, uning ma‘lum xususiyatlaridan xabardor bo
ʻ
lishimiz kerak. Aksincha, milliy tilimizga
yaqin bo
ʻ
lgan til, xususan, turk tili vakili bilan muloqotga kirishar ekanmiz, turk tilini bilmasak-
da, o
ʻ
z tilimizda so
ʻ
zlab, fikrimizni unga yetkazishga harakat qilamiz. Aniqrog
ʻ
i, bu holatda ko
ʻ-
pincha o
ʻ
zbek tilidagi so
ʻ
zni turkcha talaffuz bilan ifodalashga urinamiz va pragmatik to
ʻ
siqning
yuzaga kelishiga sababchi bo
ʻ
lamiz. Chunki nutqimizda qo
ʻ
llanilayotgan birliklar biz nazarda
tutgan ma‘noni bilirmasligi, natijada, fikr-hukm butunlay o
ʻ
zgacha mazmun-mohiyat kasb etishi
mumkin. Masalan,
İnsanlar
Do'stlaringiz bilan baham: