Farmakologiya

Virusga qarshi dori vositalari
Òurli kasalliklarning sababchisi bo‘lgan ko‘pchilik patogen
mikroorganizmlarning o‘sishi va ko‘payishini kimyoterapevtik
preparatlar to‘xtatadi yoki ularni halok etadi, viruslar esa bu
xil ta’sirlarga ancha chidamlidir. Shu sababli ularni
zaiflashtiradigan yoki yo‘qotadigan dorilar hozircha deyarli yo‘q.
Sintez qilingan ko‘pchilik kimyoviy moddalar tajriba sharoitida
viruslarga qarshi ta’sir ko‘rsatsa ham, bemor tanasiga kor
qilmaydi.  Chunki viruslar odam, o‘simlik va hatto
bakteriyalarning hujayralari ichida joylashib, mikroparazit
bo‘lib, nuklein kislotalar (DNK va RNK) molekulalaridan
tashkil topgan yuqori polimerli polinukleotidlar hisoblanadi.
Viruslarda hujayra pardasi va ferment tizimi yo‘q. Ular faqat
nuklein kislotadan tashkil topgan. Virusning ayrim
komponentlari uni tanadagi fermentlarning ta’siridan saqlaydi.
Ularning 2 turi mavjud: DNK va RNK saqlovchilar.
Viruslarning kimyoterapevtik moddalarga chidamliligi ular
makroorganizm hujayralarining ichida joylashgani sababli ta’sir
etuvchi dorilar tana hujayralarini ham ta’sirlaydi.
Virusli kasallikning kelib chiqishi va rivojlanishi hamon
yaxshi o‘rganilmagan. Yashirin davrida viruslarning hujayralarda
ko‘payishi hech qanday kasallik belgilarini bermaydi. Holbuki,
aynan shu davrda viruslar dorilar ta’siriga beriluvchan bo‘ladi.
Hozirgi vaqtda viruslarga tanlab ta’sir qiladigan bir qator
preparatlar: midantan, remantadin, idoksuridin, metisazon,
interferonlar olingan. Ushbu preparatlarning virusga bo‘lgan
ta’siri turlicha. Asosan, ular viruslarni hujayraga kirishiga ta’sir
etsa, ayrimlari esa tananing virusga qarshi chidamliligini
oshiradi.