Hayrat ul-Abror (I- qism) Alisher Navoiy

Hayrat ul-Abror (I- qism) 
Alisher Navoiy 
5 
http://ziyonet.uz/ 
Har dur anga javhari jondin fuzun,
Qiymat aro ikki jahondin fuzun.
Rishtasi xud iqdi jahon rishtasi,
Dema jahon rishtasi, jon rishtasi.
Ganji baqo zikriga ulkim yetib,
Bu dur ila rishtani tasbih etib.
Rishta emas, turfa kamandedur ul,
Davlatu din saydigʻa bandedur ul.
Qaysi kamand, oʻlmadi hargiz kamand,
Ravzai firdavs gʻazoligʻa band
Bol arigʻedurki oqar jon suyi,
Yoʻq, demakim jon suyi, hayvon suyi.
Ul suv yaqosida alifdin shajar,
Shamrasidin ul shajar uzra samar.
Yoʻqki, oʻshul rishtai gavhar baho,
Ganji Ilohiygʻa erur ajdaho.
Yoki bular barchasi ta’vil erur,
Arshi muallo aro qandil erur.
Balki bu qandil aro aylab ayon,
Bogʻi ahad foxtasi oshyon.
Yoʻqki, erur mahzani vahdatqa yoʻl,
Yoʻlu ne yoʻl, asru yaqin yoʻldur ul.
Lekin erur ham qatigʻu ham mahuf,
Oʻylaki ojizdurur ondin vuquf.
Qilgʻuchi bu bodiya qat’igʻa mayl,
Ahli qabulu rad erur ikki xayl.
Azmigʻa chun qoʻydi qadam ahli rad,
Rahbari tavfiqdin oʻlmay madad.
«Bo»si ibodin urar avval salo,

---

Hayrat ul-Abror (I- qism) 
Alisher Navoiy 
6 
http://ziyonet.uz/ 
«Yo»ki degay lo ne boʻlur juz balo.
«Sin»i nahang arqosining arrasi,
Yuz kemaning ofati har parrasi.
«Sin» bila «mim»i yoʻlida koʻp humum,
Yoʻli humum aningu yeli samum.
«Mim»i yiloni damidin oʻt sochib,
Yoʻl boshida yotibon ogʻzin ochib,
Uch «alif», uch «lom»i solib rustaxez,
Olti jihatdin chekibon tigʻi tez.
«He»lar uchi qatl ishida tez oʻlub.
Rumh uchidek har bin xunrez oʻlub.
«Re»larikim zohir etib iqtiron,
Fosh oʻlub ondin zarari begaron.
«He»si xalok etgali qullobvash,
Mahlaka qalbi aro qullobkash.
«Nun» chekib el sahmi uchun yosini,
Balki baqo zar’i uchun dosini
«Yo»si muxolif son harfi nido,
Ya’ni, et ollimda hayoting fido.
Nuqtalari ul yoʻl aro toshlar,
Toshlar oʻlmayki, kesuk boshlar.
«Mim»lar anda girih uzra girih,
Jazmlar anda zirih uzra zirih.
Har son «tashdid» taaddud bila,
Zohir oʻlub elga tashaddud bila.
Har negakim noziri maqsud oʻlub,
Ahli nazar koʻziga mardud oʻlub.
Lek qachon qat’igʻa ahli qabul,
Azm qilib aylasa ul yon nuzul,

---