Термиз давлат университети

девонлар
тизимини эронийлардан ўзлаштиргач, бу 
девонларни
бир 
ерга бирлаштириш мақсадида 
байт ал-мол
муассасасини ташкил этди. 
Шиддат билан ривожланиб бораётган давлатдаги қурилишлар, давлатнинг 
ҳарбий салоҳиятини ошириш, ижтимоий таъминот, иқтисодий ислоҳотларни 
давлат ўз тасарруфи доирасида ушлаб туриши учун қопланадиган маблағлар 
ва ҳукуматнинг бошқа сарфлари учун кетадиган харажатлар 
байт ал-мол
дан 
олина бошланди. Буларнинг ҳаммаси 
байт ал-мол
га ‘Умар ибн ал-Хаттоб 
даврида асос солинганлигини кўрсатади.
Давлатдаги тушумларнинг ошиши билан бир қаторда унинг харажатлари 
ҳам ошиб борди. Буни халифа ‘Умар ибн ал-Хаттобнинг араб давлатчилигига 
умуман ёт бўлган ҳукумат ишчи-ходимлари, давлатнинг ижтимоий ҳимояга 
муҳтож қатлами ва диний арбобларга муайян тарзда мояналар бериш 
мисолида кўриш мумкин. 
Халифа ‘Умар ибн ал-Хаттоб аҳолига мояна ва нафақа тайинлашда 
аҳолининг Муҳаммад пайғамбарга (қариндош) яқинлиги ва давлат олдидаги 
хизматига муҳим аҳамият берди. У пайғамбарнинг аёллари, давлат 
аҳамиятига молик бўлган Бадр, Уҳуд жангларида қатнашган, Ҳабашистонга 
615 йил ҳижрат қилганларга, Макканинг олинишида иштирок этганларга, 
кейинги йирик жангларда иштирок этганларга, аскарларнинг бевалари ва 
етим болаларига мояналар тайин этди. Тарихчиларнинг маълумотларига 
кўра, аввалига ‘Умар ибн ал-Хаттоб чақалоқларнинг фақатгина кўкракдан 
чиққанларига нафақа белгилаган. Нафақа олиш ниятида кўплаб аёллар ўз 
болаларини эрта эмизишдан чиқарганлар. Бунинг натижасида жамиятда 
гўдаклар ўлими кўпайган ва бундай хавфнинг янада кучайишининг олдини 
олиш мақсадида, ‘Умар ҳар бир янги туғилган чақалоқ учун ҳам нафақа 
тайин этган.
Ҳошимийлардан ‘Али ибн Абу Толиб, ал-‘Аббос ибн ‘Абд ал-Мутталиб, 
Пайғамбарнинг набиралари ал-Ҳасан ва ал-Ҳусайнга 5 минг дирҳамдан 
нафақа тайин этди. Шунингдек, халифа Бадр жангида қатнашганларга ҳам 5 
минг дирҳам нафақа тайин этиб, бошқаларнинг нафақасини бу миқдордан 
оширмаган. 
Боқувчисиз етим қолган болаларни ўз қарамоғига олган кимсаларга 100 
дирҳамдан маош тайин этиш билан бирга кундалик эхтиёжига қараб, давлат 
ғазнасидан озиқ-овқат белгиланган. 
Бу даврга келиб, аскарлар ҳам маош билан таъминлана бошладилар. 
Маошдан ташқари ҳар ой озиқ-овқат (
ризқ
) билан ҳам таъминлаб турилган. 1 
ирдоб
(36 литр ёки 25 кг) буғдой, 
кист
(1 литр) ўсимлик мойи, яна шунча 
сирка ва бироз асал ва эритилган ёғ берилган.
‘Умар ибн ал-Хаттоб тайин этган мояналар ва маошлар Сосонийлар 
империяси томонидан зарб этилган дирҳам тангаларда берилган. Макка ва 
Арабистон ярим оролида пул ишлаб чиқарилмаганлиги учун араблар VII 

---

93 
асрнинг 60-йилларига қадар асосан Византия империясининг тилла ва 
Сосонийлар давлати ва Яманнинг кумуш тангаларидан, баъзи ҳолларда эса 
Африка ва Йамандан келадиган олтин қумларидан ҳам фойдаланганлар. 
Уларни тортиб олишда динордан вазн бирлиги сифатида фойдаланганлар. 
Исломдан олдинги давр араблари Табаристон, Хоразм ва Бағлон 
давлатларида зарб этилган дирҳам тангаларни ишлатганлар. 
Византияда ишлаб чиқариладиган тилла (номисма) танганинг оғирлиги 
яхлит 4,45 грамни ташкил этиб, олд қисмида императорнинг сурати зарб 
этилган эди. Кумуш тангалар пул муомаласида катта аҳамиятга эга эмас эди. 
Бозорларда кундалик савдода асосан мис тангалар (
филс
) ишлатиларди. 
Арабистон ярим оролининг катта қисми «дирҳам зонаси»да бўлиб, Ярим 
оролнинг шимоли-ғарби эса «тилла зонаси» ҳудудига кирар эди. Шу икки 
зонанинг кесишган жойи Макка шаҳри эди. Макка бозорларида динор 
(
номисим
) ва дирҳам ишлатиларди. 
Византияда зарб этилган дирҳамларнинг жуда юпқалиги ва ишлатиш 
жараёнида ейилишнинг осонлиги савдогарларни дирҳамларни тортиб олишга 
мажбур этарди. Шунинг учун савдогарлар дона-дона ишлатиладиган 
пайтларда тўлиқ дирҳамлардан фойдаланар эдилар. Маккада динор билан 
дирҳам ўртасидаги фарқ 1 динорга 10 дирҳамни ташкил этган. Халифа ‘Умар 
даврига келиб динорнинг курси 12 дирҳамга кўтарилган.
Араб халифалиги таркибига кирган ҳудудлардаги солиқларни тайин 
этишда майдон ўлчов бирлиги, вазн ва сиғим ўлчов бирликларидан 
фойдаланилар эди. Босиб олинган ҳудудлардаги ўлчов бирликлари 
давлатнинг асосий эталонини ташкил этди. Масалан, Миср аҳолиси 
ишлатадиган