O‘zbekiston Respublikasi IIV devoni – respublikamizda IIV
faoliyatiga oid bir qator buyruqlar, Nizom va yo‘riqnomalar qabul qilish,
ularning joylarda amalga oshirilishini nazorat etadi va ta’minlaydi.
Profilaktika inspektorlari – mahalliy hokimiyat va boshqaruv
organlariga ekologik-huquqiy tartib o‘rnatish, tabiatni muhofaza qilish
to‘g‘risidagi qonun talablarining bajarilishini ta’minlash hamda
ekologik-profilaktik huquqiy nazorat ishlarini amalga oshirishga
ko‘maklashadilar.
Yo‘l patrul xizmati xodimlari – avtotransportdan foydalanganda
atmosfera havosi ifloslanishining oldini olish, unga qarshi kurashish
hamda avtotransport shovqinlarining normal holatda bo‘lishini
ta’minlashga yordam beradilar.
Yong‘in xavfsizlik xizmati xodimlari – tabiat va xalq xo‘jaligi
obyektlarining yong‘inga qarshi holatini baholash, tabiat obyektlari
muhofazasiga ko‘maklashish, yong‘inga qarshi kurashish va uning oldini
olish, tabiat obyektlarini muhofaza qilish ishlarini amalga oshiradilar.
Ichki ishlar tergov bo‘linmalari xodimlari – amaldagi qonun-
larimizda ekologiya sohasida sodir etilgan huquqbuzarliklarga qarshi
kurashadilar, ularning oldini olishni va sodir etilgan ekologik-
huquqbuzarliklarni to‘la ochib berishni ta’minlaydilar.
Ko‘riqlash xizmati – o‘zaro kelishuv yoki shartnoma asosida davlat
ahamiyatiga ega bo‘lgan va boshqa muhim tabiiy, tarixiy ekologik
obyekt hamda komplekslarni qo‘riqlaydilar, muhofaza qiladilar.
Ko‘rinib turibdiki, huquqni muhofaza qiluvchi organlar ichida ichki
ishlar organlariga vakolatlari ekologik muammolarni o‘z doirasida hal
etishda katta mas’uliyat yuklangan va ularning mazkur sohadagi faoliyati
ko‘p qirralidir.
Tahlillar shuni ko‘rsatmoqdaki, ichki ishlar organlari ekologik
muammolarni hal qilishda, yana bir qator tadbirlarni amalga oshirishlari
zarur. Avvalambor, ichki ishlar organlari o‘z faoliyatini to‘la bajarishi
uchun huquqiy asosga yoki huquqiy manbaga ega bo‘lmog‘i lozim.
O‘zbekiston Respublikasining «Ichki ishlar organlari to‘g‘risida»gi
qonuni ana shunday huquqiy manba bo‘lishi mumkin.
Fikrimizcha, ichki ishlar organlarining tabiatni muhofaza qilish
sohasida faoliyatini yanada takomillashtirish uchun quyidagilarni amalga
oshirish maqsadga muvofiqdir: birinchidan, «Ichki ishlar organlari
to‘g‘risida»gi qonunni qabul qilish va unda ichki ishlar organlarining
ekologik-huquqiy faoliyatiga kengroq e’tibor berish; ikkinchidan, ichki
47
ishlar organlari o‘z ekologik faoliyatlarini yanada yaxshilashlari uchun
huquqni muhofaza qiluvchi boshqa organlar, ya’ni, prokuratura, adliya,
milliy xavfsizlik xizmati, soliq, bojxona va boshqa organlar bilan
hamkorlikni yanada kuchaytirish hamda kengaytirish; uchinchidan, ichki
ishlar organlari ekologiya muammolarini hal qilish sohasida tabiatni
muhofaza qilish qo‘mitasi, «Ekosan» xalqaro jamg‘armasi va shu kabi
boshqa korxona, muassasa, tashkilotlar bilan yaqindan aloqa qilishi va bu
sohadagi muammolarni ular bilan birgaliqda hal etishi; to‘rtinchidan,
O‘zbekiston Respublikasi IIV huzurida tabiatni muhofaza qilish ishini
amalga oshiruvchi alohida bo‘linma tuzish va uning huquqiy vakolatini
kengaytirish, ya’ni barcha ekologik muammolarni hal etish faoliyati
bilan bog‘lash; beshinchidan, ichki ishlar organlari xodimlari aholiga,
ayniqsa yoshlar o‘rtasida ekologik-huquqiy suhbatlar, kechalar, uchra-
shuvlar o‘tkazishi, ularning ekologik-huquqiy ma’naviyati va mada-
niyatini yanada oshirishga ko‘maklashishi; oltinchidan, ekologik qonun-
lar va boshqa tabiatni muhofaza qilishga oid huquqiy hujjatlarni oddiy,
ommabop shaklda tushuntiruvchi sharhlar, savolnomalar, ommabop
kitob va boshqa ekologik-huquqiy adabiyotlar turkumini chop etishni
kengroq yo‘lga qo‘yish.
Xullas, ichki ishlar organlarining tabiatni muhofaza qilish sohasidagi
faoliyatini huquqiy tartibga solish va uni takomillashtirish katta
ahamiyatga ega bo‘lib, mamlakatimiz ekologik siyosatini asoslovchi
xususiyatlardan biridir.
Tabiat resurslari bo‘lgan yer, yer osti boyliklari, suv, o‘simlik va
hayvonot dunyosi, o‘rmon, atmosfera havosi va boshqalarga nisbatan
mulkchilik eng muhim siyosiy va iqtisodiy ahamiyat kasb etadi.
Ushbu masala O‘zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining 55-
moddasida o‘z ifodasini topgan. Unga ko‘ra: «Yer, yer osti boyliklari,
suv, o‘simlik va hayvonot dunyosi hamda boshqa tabiiy zaxiralar umum-
milliy boylikdir, ulardan oqilona foydalanish zarur va ular davlat
muhofazasidadir».
O‘zbekiston Respublikasi o‘zining milliy-davlat va ma’muriy-
hududiy tuzilishini, hokimiyat va boshqaruv idoralarining tizimini
belgilaydi hamda tabiat boyliklaridan mustaqil foydalanadi.
O‘zbekiston Respublikasining mustaqilligi davrida qabul qilingan
ekologik va agrar qonunlarda yuqoridagi konstitutsiyaviy talablar
mustahkamlab qo‘yilgan.
Jumladan, O‘zbekiston Respublikasining «Tabiatni muhofaza qilish
to‘g‘risida»gi (5-m.), «Suv va suvdan foydalanish to‘g‘risida»gi (3-m.),
48
«Yer osti boyliklari to‘g‘risida»gi (3-m.), «O‘simliklar dunyosini muhofaza
qilish va undan foydalanish to‘g‘risida»gi (3-m.), «Hayvonot dunyosini,
muhofaza qilish va undan foydalanish to‘g‘risida»gi (3-m.), «Atmosfera
havosini muhofaza qilish to‘g‘risida»gi (1-m.), «Yer kodeksi» (16-m.),
«O‘rmon to‘g‘risida»gi (4-m.), «Muhofaza etiladigan tabiiy hududlar
to‘g‘risida»gi (6-m.) qonunlarda ko‘rsatilgan talablar tabiat resurslariga
nisbatan belgilangan mulkchilikni qonun doirasida hal etishga qaratilgan.
Shu bilan birga, tabiiy resurslarga nisbatan mulk huquqining
belgilari qonunchilik normalarida ko‘rsatib qo‘yilgan.
1. Tabiiy
resurslarning
ajralmasligi
(o‘zaro
bir-biri
bilan
chambarchas bog‘liqligi, birligi) – bunda ma’lum bir tabiiy obyektni
mulk sifatida boshqa bir obyektdan ajratib bo‘lmasligi. Masalan, yerdan
yer osti boyligini, suvdan baliqni ajratib bo‘lmaydi. Zero, suv
obyektlariga mulk huquqi baliqqa bo‘lgan mulk huquqidan ajralmasdir.
2. Tabiiy resurslarning bebaholigi, bahosizligi yoki qiymatining
yo‘qligi – ayrim tabiiy obyektlar (tuproq, yer qa’ri, bog‘, o‘rmon, hayvo-
not va o‘simliklar dunyosini evolyutsion rivojlanish va kishilarning
zaruriy mehnat faoliyatining mujassamlashgan holdagi natijasi ekanligi,
uning aniq bir qiymatini belgilab olish imkoniyatini bermasligi. Masalan,
bir paytning o‘zida yerning ham ko‘chmas mulk, ham tabiiy obyektning
ajralmas bir bo‘lagi ekanligi.
3. Tabiiy resurslarning moddiyligi – o‘zining obyektiv ko‘rsatkich-
lariga binoan tabiiy resurslarni mulk sifatida o‘zlashtira yoki undira
olmasligi. Masalan, atmosfera havosi, fazoviy elementlar, iqlim
resurslari va hokazo.
Tabiiy resurslarga nisbatan mulk huquqining o‘ziga xos
xususiyatlarini inobatga olib, ularni turlarga bo‘lish mumkin.
1. Umumsiyosiy tabiiy resurslar – davlat hokimiyati va boshqaruv
organlarining vakolat doirasiga kiruvchi mudofaa zaruriyatlari,
xavfsizlikni ta’minlash, davlat chegaralarini qo‘riqlash va shunga
o‘xshash siyosiy vazifalarni bajaruvchi tabiat obyektlari, yer uchastkalari
yoki suv manbalari.
2. Umumiqtisodiy tabiiy resurslar – sanoat, transport, energetika,
kosmik tizimlar, yadro va shunga o‘xshash boshqa iqtisodiy zarur
obyektlar bilan band bo‘lgan tabiiy obyektlar va yer uchastkalari.
3. Umumekologik tabiiy resurslar – ekologik vazifalarni bajaruvchi
alohida muhofaza qilinadigan tabiiy hududlar, yer uchastkalari, suv
manbalari, akvatoriyalar va boshqa tabiiy obyektlar.
49
Ushbu kategoriyaga tarixiy va tabiiy yodgorliklar, o‘simlik va
hayvonot dunyosi, alohida bir tabiiy obyektlar (tarixiy ahamiyatga ega
bo‘lgan yodgorliklar, noyob turdagi daraxtlar, mo‘jizaviy sharsharalar,
tabiiy va tarixiy ahamiyatga ega bo‘lgan cho‘qqi-tosh, nodir yer osti
boyliklari va boshqa ekologik ahamiyaga ega bo‘lgan topilmalar kiradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |