дан, тақрорийлигидан далолат беради. Ш уни таъкидлаш керакки, муггасиллик шунчаки айни битга жиноий кдлмиш такрорланиши- нигина эмас, балки унинг ҳаракатларида муайян умумий режа намоён бўлишини ёки айбдорнинг муайян жинояткорона кўник- малари мустаҳкамланиб боришини кузатиш мумкин бўлган бир қатор ҳаракатларнинг мавжуд бўлишини назарда тутади — унинг бир неча бор такрорланган жинояткорона қилмишлари бир-бири билан ички боғлиқ бўлиши керак. Муттасил равишда дўппослаш деганда нимани тушунмоқ ло зим? Муттасил дўппослашда, қийнашнинг тури сифатида, айбдор нинг содир этган ҳаракатлари жабрланувчига қатгиқ оғриқ ва азоб беришини англанщцан иборат бўлган умумий белги мавжуд були ши лозим. Шу тариқа, қасддан баданга енгил шикает етказиш, муттасил равшцда дўппослаш, бошқа зўравонлик ҳэракатларини қилиш қий- наш усулининг мавжудлиги таҳлил қилинаётган жиноят объектив томонининг таркибий қисми сифатида намоён бўлади. Қийнашни содир этишда айбдор айнан шундай усулни онгли равишда танлайдики, бунда у ўзи хоҳлаган оқибатларга — жабрла нувчига жуда қаттиқ огриқ етказишга ёки уни азоб-уқубатга со- лишга эришади. Дўппослаш ва шикает етказишларнинг усули, во ситаси муайян доирадан четга чиқмаслиги, уларнинг хусусияти — буларнинг барчаси айбдорнинг нияти ўз қурбонига ўзига хос жис моний оғриқ етказишга ёки уни азоб-уқубатга солишга қаратил- ганлигидан далолат беради. Юқоридаги айтилган фикрлар қийнаш муттасил равишда ҳам, бир марталик ҳам содир этилиш и мумкин деб хулоса қилиш имконини беради. Шу тариқа «қийнаш» тушунчаси муттасил дўппослашлар, жабр ланувчига қаттиққийноқ, жисмоний огриқва азоб берадиган бир неча марталик ёки бир марталик ҳаракатлардан иборатдир. Қийнаш
