Ҳадис ва Ҳаёт-09

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Зул-
ҳижжанинг тўққиз кунида ва Ашуро кунида рўза тутар 
эдилар». 
Абу Довуд, Насаий ва Аҳмад ривоят қилишган.
Шарҳ:
Албатта, бу рўза тутиш ҳажга бормаган 
пайтларида бўлган. Чунки Зулҳижжа ойи ҳаж ойи бўлиб, 
унинг тўққизинчи куни Арафот куни бўлади ва у куни рўза 
тутиш мумкин эмаслиги аввалги ҳадисларда зикр қилинди.
1325
ةريره بأ نع -

kب/نلا نع 

ما/يأ نم ام :لاق 
kلك مايص لدعي ة/جلا يذ رشع نم اهيف هل د/بعتي نأ لا لإ gبحأ
هاور .رد قلا ة ليل ما يقب ا هنم ة ليل kلك مايقو ةنس مايصب اهنم موي
.gيذمرkتلا
1325. Абу ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят
қилинади: 
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: 
«Аллоҳ учун Зулҳижжанинг ўн куничалик Унга 
ибодат қилишдай маҳбуброқ кун йўқ. Уларнинг бир 
кунлик рўзаси бир йиллик рўзага тенгдир. Уларнинг 
бир кечасини бедор ўтказиш эса, Қадр кечасини бедор 
ўтказишга тенгдир», дедилар». 
Термизий ривоят қилган.
Шарҳ:
Ушбу ва ундан олдинги ҳадисларда Зулҳижжа 
ойининг биринчи ўн кунлигида кўп ибодат қилишга, 
хусусан, ўша ўн кунликнинг кундузларини рўза тутиб, 
кечаларини бедор ибодат билан ўтказишга тарғиб 
қилинмоқда. 
197

---

Албатта, Зулҳижжанинг ўнинчи куни Қурбон ҳайити 
байрами бўлиб, у куннинг рўзасини тутиш мумкин 
эмаслиги ҳаммага маълум бўлганидан айтилмаган.
جاحلا ريغل ةفرع مايص
ҲОЖИДАН БОШҚАЛАРГА АРАФА
КУНИ РЎЗАСИ 
1326
ةدا تق بأ ن ع -

kب/نلا ن ع 

موي ماي ص :لا ق 
ت/لا ةن /سلاو هلبق ت/لا ةن /سلا ر kفكي نأ لا ىلع بستحأ kنإ ةفرع
./يراخبلا /لإ ةسملا هاور .هدعب
1326. Абу Қатода розияллоҳу анҳудан ривоят
қилинади: