III. DUNYO OKEANI. UNING QISMLARI VA OKEAN TUBI RELYEFI Boshqa fanlarda bo’lgani singari okeanshunoslikda ham nazariy va tajriba tadqiqotlari o’tkaziladi. Ular o’zaro
chambarchas bog’langan. Tajriba yo’li bilan olinadigan kuzatishlarga oid ma’lumotlar sizni qiziqtirayotgan obyekt –
okean tuzilishi to’g’risida yaxlit tasavvur hosil qilish uchun nazariy tafakkurni taqozo etadi. O’z navbatida nazariy
andozalar yanada ko’proq bilimga ega bo’lish uchun keyingi kuzatishlarni qay yo’sinda tashkil etishda asqotadi.
Yaqin-yaqingacha har narsaga qiziquvchi dengizchilarning yo’l-yo’lakay kuzatishlarini hisobga olmaganda
tadqiqot kemalaridagi dengiz ekspeditsiyasi okeanni tajriba yo’li bilan o’rganishning asosiy vositasi edi. Bunday
kemalar maxsus jihozlar: suvning temperaturasi kimyoviy tarkibi oqimlar tezligini o’lchaydigan asboblar dengiz
tubidan tuproq oladigan dengiz jonivorlarini tutadigan moslamalarga ega bo’lishi kerak. Dastlabki okeanografik
asboblar kema bortidan metall arqon bilan oddiy chig’ir yordamida suvga tushirilgan.
Katta chuqurliklardagi suvning o’ziga xos xususiyatlarini o’lchash topqirlikni talab qiladi. Darhaqiqat bir necha
kilometr chuqurlikdagi asbob ma’lumotlarini qanday olishi mumkin? Uni yuzaga ko’tarish kerakmi? Ammo asbob
yuzaga ko’tarilayotganda, suvning turli qatlamlaridan o’tishi oqibatida undagi ma’lumotlar ko’p marta o’zgaradi.
Shu sababli kerakli chuqurlikdagi suv temperaturasini o’lchash uchun to’ntariluvchi termometrdan foydalaniladi.
bunday termometrning “oyog’i osmondan bo’lganida” faqat o’sha o’zi to’ntarilgan chuqurlik temperaturasidan
boshqasini ko’rsatmaydi. Uning to’ntarilishiga yuqoridan arqon bo’ylab tushirilgan kichik bir chopar yuk signal
beradi. Ma’lum bir chuqurlikdan kimyoviy tahlil uchun suv namunasini oladigan idishning bo’g’zi ham to’ntarilgan
vaqtda yopilib qoladi. Bunday idishlar batometrlar deb ataladi.
Keyingi yillarda okeanshunoslar uzoq vaqt yordam berib kelgan bunday oddiy asboblar o’rnini tok o’tkazuvchi
kabel yordamida chuqurliklarga tushiriladigan elektr moslamalar egallab bormoqda. Asbob bunday kabel bilan
kema bortidagi kompyuterga bog’langan bo’ladi. kompyuter chuqurlikdan kelayotgan ma’lumotlarni eslab qoladi va
qayta ishlaydi.
Ammo okean haqida to’la ma’lumot olish uchun ilgarigi asboblarga nisbatan puxta, aniqva qulay moslamalar ham
yetarli emas. Sababi, dunyo okeani hajmi shu qadar kattaki (Yer yuzining 71% maydonini ya’ni 360 mln kv km ni
tashkil etadi) eng tezyurar kema ham uning barcha mintaqalarini kezib chiqishi uichun bir necha o’n yillar kerak
bo’ladi. bu vaqt ichida uning suvlari holati atmosfera ob- havo o’zgargani kabi jiddiy ravishda o’zgarib ketadi.
Kuzatishlar vaqti cho’zilib ketgani uchun okean to’g’risidagi tasavvurlar uzuq- yuluq bo’ladi. Okeanshunoslarga bu
borada Yer atrofida bir kecha kunduzda bir necha marotaba aylanib chiqadigan yoki ekvatorning qaysi bir
nuqtasidagi yuksaklikda “harakatsiz” turib qoladigan sun’iy yo’ldoshlar yordamga keladi. O’sha balandlikdan Yer
yuzasining deyarli yarmi ko’rinadi. Bunday yuksaklikdan okeanni har tomonlama o’lchash qiyin ammo bu eplasa
bo’ladigan ish. Hatto kosmonavtlar kuzatatdigan okean suvining loyqalanish hodisasi ham uning harakati haqida
ko’p narsa berishi mumkin. Oqim bilan birga ko’chib yuruvchi bo’ylarni (suvda sayozlik, yo’l va h.k ni
ko’rsatadigan belgi) yo’ldoshlardan kuzatish orqali suvning harakatini yavshiroq bilib olish mumkin bo’ladi. ammo
okean yuzasidan chiqayotgan elektromagnit to’lqinlarini qayd etib boorish orqali ham ko’proq axborot olish
mumkin. Yo’ldoshdagi asboblar tutib oladigan to’lqinlarni tahlil qilib ham okean yuzasi temperaturasi, shamol
tezligi, shamol to’lqinlarining balandligi va okeanshunoslarni qiziqtiradigan boshqa ko’rsatkichlarni aniqlash
mumkin.
Okean va undagi ekologik holatni aynan ana shu bobda o’rganamiz.