76
Ko‘k Turklari asiri (roman). Nouman Smaylz
www.ziyouz.com
kutubxonasi
54
Futbolchilar ham turlicha bo‘lishadi-da. Gap trenerning ko‘zini shamg‘alat qilib, biror
shahar ko‘chasiga sayrga chiqish ustida bormoqda. Bu Sherozmi, Karmana va yo
Isfahonmi, farqi yo‘q. Ular har gal biror narsani, masalan, gemmoroylarining gazak otib
ketayotgani va yo shaxsiy guvohnomalarining mashg‘ulotdan qaytayotib tushib qolganini
bahona qilib, meni ham birga olib ketishga odatlanishgandi. Garchi bu ishlaridan aytarli
foyda chiqmasa ham, baribir ko‘chaga oshiqaverardilar. Hay mayli. Poyabzal magazini
yaqinida shu yerlik ikki bola ajnabiyligimizni sezib, kimligimiz, nimani izlayotganimiz,
kim bizni olb kelgani to‘g‘risida savolga tuta boshladi. Gap gapga qovushib, ular bizdan
AQShda bir shisha viski qancha turishi, ko‘chada yengiltak ayollarni topish qanchalik
osonligi, nasha va marixuana haqida so‘rashdi. Bu odatiy hol edi.
O'tkinchi yo‘lovchilardan biri menga shubhalanib quloq tutdi, men forscha va inglizcha
o‘rtasida sarson edim. So‘ng bu o‘yinni tugatishga qaror qildim. Lekin futbolchilar ortga
qaytishni istashmasdi. Ular yon atrofda hayot qiziyotganini sezgan va biz Isfaxonning
boshqa do‘konlarini aylanishga ketdik.
Garov o‘ynashim mukmin, istagan futbol jamoasida, albatta, bitta bo‘lsa ham hammani
orqasidan diqqatga sazovor joylar, muzey yoki kitob do‘konlariga boshlab yuradigan
«ntelligent» bo‘ladi. Shunga o‘xshab, bizda ham bir yigit bo‘lib, u forschani
o‘rganayotgan va Rumiyning kitobini axtarib yurardi. Shuning uchun kitob do‘konini
ko‘rishi bilan o‘zini ichkariga urdi, qolganlar to‘dalashib ko‘chada kutib turdik. Lekin u
uzoq vaqt ko‘rinmadi va yana ikki kishi birin-ketin uni izlab do‘konga kirib ketdi, biroq
ular ham zim bo‘ldi-qoldi. Bu safar o‘zim xonaga kirdim va uzoqroqdagi burchakda kitob
sotuvchisiga ko‘zim tushdi, futbolchilar uning qarshisida turishardi. Sotuvchi qo‘lini
ko‘ksiga urib, nimanidir zo‘r berib tushuntirayotgandi. Ularga yaqinlasharkanman,
sotuvchining muqaddas so‘zlarni takrorlayotgani va uning ma'nosini inglizchada
tushuntirishga urinayotganini eshitdim: La ilaha illalloh - Allohdan boshqa iloh yo‘q. -
Iloh yo‘q, derdi u va qo‘llari bilan ishora qilardi, na qo‘lida, na javondan olgan kitobning
tagida, hech qaerda, - faqat Allohdan boshqa. U boshqa ilohlar kabi mavjud emas, biroq
u yagona, u Alloh kabi mavjuddir...
Men uning o‘z bilgicha tushuntirayotganini sezdim, lekin futbolchilar bu kabi nomavjud
mavjudlikdan hayron qolib turishardi. - Men bularga urfon o‘rgatyapman, dedi u mening
forscha tushunishimni anglab. U qiyshiq yuzli va badbashara g‘alati bir yigit bo‘lib,
ma'naviyati yuksak kishilarday bir kechada mistik oqimni bizga o‘rgata olishini aytdi.
Ochig‘i, garchi mistitsizmning bu kabi bilag‘onlarini birinchi marta ko‘rib turmagan
bo‘lsam ham, bunday xunuk yuzlilarga ishongim kelmaydi. Insof bilan aytganda, ba'zan
ularning qoshi qulog‘i bilan mosligining farqi yo‘q, deb o‘ylayman, shunga qaramay,
mening estetikam adolatimdan kuchliroqdir.
Shunday qilib, u bizni o‘sha kech bir joyga taklif etdi va «intelligentimiz» bu taklifga jon
deb rozi bo‘ldi. Bu uning shaxsiy tarjimoni sifatida mening ham birga borishimni
bildirardi, biroq ushbu ish trenerning rejasi va umuman, komanda tartib-itizomiga
qanchalik mos edi? Ustunlik - bu hamisha nomuvofiqlik haqida bo‘ladimi, bu hayot
oqimidan orqada qolib ketish deganimi yo, xuddi hozir men mavzudan adashib
ketganimga o‘xshab-a?
Ko‘k Turklari asiri (roman). Nouman Smaylz
Do'stlaringiz bilan baham: |