A ashirov, sh. Atadjanov

An’anaviyxalq
madaniyati
deyilganda, etnosning tarixiy-m a’naviy ehtiyojlari
natijasida vujudga kelgan, ularning aqliy-ijodiy faoliyati asosida
taraqqiy etgan, ming yilliklar mobaynida yig‘ilgan ajdodlar
qarashlari, tajribalari, orzu-istaklari, an’analari va qadriyatlarini
o ‘zida mujassamlashtirgan, ajdodlardan avlodlarga meros sifatida

---

o ‘tib, asrlar osha sayqallashib, mukammallashib kelayotgan
bebalio m eros tu sh u n iladi. M axsus ilm iy adabiyotlardan
m a’lumki, etnologiya o ‘tmishdagi va zamonaviy jamoalar, ular
orasidagi o ‘zaro munosabatlar harnda turli xalqlar va etnik
guruhlarning madaniy o ‘ziga xosligini tavsifu tahlil qiladi. Bu
borada Yevropa ilm iy maktabi nam oyandalari o ‘zlarining
qarashlarida ko‘pincha turli xalqlar to ‘g ‘risidagi tushunchalar va
jamiyat to ‘g‘risidagi nazariyalarga e ’tibor qaratgan bo‘lsalar,
amerika maktabi vakillari esa asosiy tadqiqot obyekti sifatida
m adaniyatrii tadqiq q ilgan lar. U sh b u m aktabning yirik
namoyandalari (F. Boas, K. Uissler, A. Kryober, Dj. Myordokva
boshqalar) o ‘zlarining tadqiqotlarida ekstrotsentristik talqinlardan
butunlay voz kechishga harakat qilganlar. Hozirgi rivojlangan
jamiyatda o ‘zga bir etnik jamoa ta’sirisiz mustaqil rivojlangan biror
bir etnos yoki etnik guruhni topish deyarli mumkin emas.
Ayniqsa, buyuk o ‘zgarishlar va informatsion-kommunikatsiya
davri hisoblanishi XX asrda turli etnik guruhlar va madaniyatlararo
hamkorlikning rivojlanishi, globallashuvning kuchayishi natijasi
o ‘laroq madaniy o ‘ziga xosliklarga qiziqish kuchayib bormoqda.
Zamonaviy xalqlardagi madaniy xilma-xillik ko‘payib bormoqda